واژه‌ی کتاب در قرآن
«کتاب» در لغت به معناي نگاشته شده، حکم کردن، واجب قرار دادن، نامه، مقدر کردن و نيز به معناي اراده بر انجام کار آمده است؛ البته با اين مناسبت...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی کبير در قرآن
ابن فارس مي‌نويسد: «کبير» از ماده «کبر» ضد صِغر، به معناي بزرگ است و گفته مي‌شود «کبير، کبار و کبّار». خداوند متعال مي‌فرمايد: «وَمَكَرُوا مَكْراً...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قانت در قرآن
«قانت» برگرفته از «قنت» به معناي اطاعت است، همچنين به معناي دعا کردن در حالت ايستاده به ويژه دعاي بعد از نماز وتر آمده است.
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قضي در قرآن
«قضا» در لغت به معناي حکم، فارغ شدن و کشتن است، چنان‌که وقتي گفته مي‌شود «ضربه فقضي عليه» يعني او را کشت. اين واژه همچنين به معناي انجام دادن...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قلب در قرآن
«قلب» در معناي معروفش عضو خاصي است که در سمت چپ سينه انسان قرار دارد. گاه از عقل نيز به قلب تعبير شده است، چنان‌که به معناي واژگون شدن و زير...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قدر در قرآن
«قدر» با دو وزن «قدر يقدِر» و «قدر يقُدر» آمده است؛ يعني در صيغه مضارع، عين الفعلش يک بار مکسور و يک بار مضموم آمده است. «قَدَر» به فتح دال اسم...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قدم در قرآن
«قدُم الشي» - به ضم دال - ديرينگي و ضد حدوث است. «قَدَم» نيز که جمعش اقدام است، به معناي معروفش قسمتي از پاست که از سر انگشتان تا ساق پا را شامل...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قرآن در قرآن
«قرآن» مصدر است همانند کفران و رجحان و برگرفته از ماده «قرأ» است. معناي اصلي آن جمع و ضميمه کردن است. مقصود از معناي جمع در «قرء»، ضم کلمات و...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قِبَل در قرآن
ماده «قبل» داراي معاني گوناگوني است؛ ولي در هيئت قِبَل - به کسر قاف و فتح با - به معناي جهت و توان و قدرت آمده است. معناي اصلي و جامع آن، مواجَهه...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی قارعه در قرآن
در بسياري از موارد باب «قرع» به معناي ضربه زدن است و «قارعه» سختي شديد روزگاران است که مردم را در هم مي‌کوبد. از آن جهت به قيامت قارعه گفته‌اند...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی فضل در قرآن
«فضل» در لغت به معناي افزوني و زياد بودن و «افضال» به معناي احسان است. «فضيلت» و «فضل» نيز به معناي خير و نيکي و در مقابل نقيصه‌اند. فضل همچنين...
Saturday, May 20, 2017
واژه‌ی فصل در قرآن
«فصل» به معناي جدا کردن اشيا از يکديگر است و «فيصل» به معناي داور و بچه شتري است که از مادرش جدا شده است. «مِفصَل» به معناي زبان است؛ زيرا به...
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی فرقان در قرآن
«فرقان» مصدر باب «فرق» است و در مقايسه با «فرق» از مبالغه بيشتري برخوردار است؛ زيرا فرقان فقط در فرق بين حق و باطل به کار مي‌رود؛ ولي فرق اعم...
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی فتنه در قرآن
«فتنه» در لغت به معاني مختلفي چون سوزاندن و گداختن، عذاب، آزمايش، گمراهي، اعراض و رويگرداني، محنت و رنج، کفر، جنون، مال، اولاد، اختلاف در آرا،...
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی فاحشه در قرآن
به هر کار يا گفتار بسيار زشت «فاحشه» گفته مي‌شود. نيز به هر کاري که موافق با حق و اندازه‌ي خود نباشد، فاحشه گويند، چنان‌که بر چيزي که از حد بگذرد،...
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی فتح در قرآن
«فتح» در اصل به معناي گشودن و در مقابل اغلاق و بستن است. اين کلمه به تناسب همين اصل، در معاني ديگري چون حکم و داوري، آب چشمه و غير آن و نيز ياري...
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی غمره در قرآن
«غمره» برگرفته از «غَمر» به معناي تنگنايي و سختي، وارد شدن در باطل، و سختي‌هاي مرگ است. جمع آن «غمرات» است
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی غاشيه در قرآن
«غاشيه» برگرفته از ماده «غشي» در اصل به معناي پوشاندن و فراگرفتن است. يکي از اسماي قيامت غاشيه است؛ چون سختي‌هاي آن، خلايق را فرامي‌گيرد.
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی غرفه در قرآن
«غرفه» در لغت به معناي برداشتن آب با مشت است و نيز به معناي طبقه بالاست. جمع آن «غُرَف» و جمع‌الجمع آن «غرفات» به فتح و ضمّ راء است
Thursday, May 18, 2017
واژه‌ی عين در قرآن
«عين» در معاني مختلفي به کار رفته است، همانند چشم، چشمه، نهر، ديده‌بان، خود، ذات و شخص، دينارهاي مسکوک، نقدهاي رايج طلا و نقره در معامله، شريف...
Thursday, May 18, 2017