با سلام. درکشور ایران چون روابط نزدیک و همگرایی بین خانواده‌ها وجود دارد و با همه حرف زیاد می‌زنیم به همین دلیل وقتی زمان دیدن‌ها زیاد می‌شود، بر همان منوال هم مشکلات نیز زیاد می‌شود ‌ مثلا اگر شما یکی از دوستان‌تان را زیاد ببینید، بالاخره یا از هم خسته می‌شوید یا ممکن است یک دلخوری کوچک بین شما به‌وجود بیاید. وقتی دیر به دیر یکدیگر‌را ببینید هم حرف بیشتری دارید، هم سعی می‌کنید آن فرصت‌های کوتاه را با حرف‌های بهتر و زیباتری بگذرانید. این موضوع در مورد ما و پدر و مادرهای‌مان هم صادق است لکن وظیفه ما نسبت به پدر و مادر را نمیتوان نادیده گرفت که این وجه ارتباط را با دیگر ارتباطات متمایز میکند . رفت‌وآمد با خانواده‌ها هفته‌ای یک‌بار یا 2بار و همچنین در اخر هفته میتواند مناسب باشد. حالا هر کدام از طرفین اگر می‌خواهند بیشتر خانواده خودشان را ببینند خوب حق دارند ولی رفتن 2نفره بهتر است کمتر باشد. وقتی قرار باشد هر روز به خانه پدر و مادر‌ها بروید بالاخره دلخوری پیش خواهد آمد. مثلا مادر شوهر از عروس چیزی می‌بیند که نمی‌پسندد مثل این‌که هر روز سفره را جمع می‌کرد ولی یک روز این کار را انجام نداده و... ولی وقتی رفت‌وآمد کم باشد اصلا صحبت‌ها به این حیطه‌ها وارد نمی‌شود.در ابتدا شاید به نظر سخت بیاید و یا کنایه هایی از انها بشنوید که به انها کم سر میزنید ولی بتدریج متوجه خواهند شد که شما سرگرم زندگی خودتان هستید و شما نیز زندگی مستقلی برای خودتان تشکیل داده اید.و یا میتوانید یک روز در هفته شما انها را به منزل خودتان دعوت کنید.