ناشناس
سلام من الان یک ساله که عقد کردم ولی سر دو راهی گیر...
سلام من الان یک ساله که عقد کردم ولی سر دو راهی گیر کردم همسرم به خانوادم و فامیلام توهین میکنه ولی انتظار داره من در برابر خانوادش خوب باشم به کسی هم نگفتم چون واقعا دودلم اگه بگم شخصیتشو خورد میکنم خودمو...
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام. خواهر عزیزم، با این توضیحاتی که ارائه دادید نمی توان در مورد ادامه ی زندگی شما تصمیم گرفت، به همین خاطر پیشنهاد می کنم همسرتان را متقاعد کنید که در اسرع وقت با یک روانشناس بالینی مشورت کرده و ایشان وضعیت روحی همسرتان را به طور جامع بررسی کنند. ولی توصیه می کنم در این دوران به هیچ وجه رابطه جنسی نداشته باشید و با وجود این دودلی و تردید به ازدواج و زندگی مشترک تن ندهید تا تصمیم قطعی بگیرید. برای پاسخ دادن به سؤال شما جواب چهار سؤال در مورد همسرتان برایم مهم است : 1- این رفتار ایشان فقط در مورد شما این چنین است یا نه با در مورد خانواده و دوستانش هم حساس و بدگمان است؟ 2- از زمانی که با ایشان آشنا شدید این رفتارها را نسبت به شما نشان می دادند یا خیر به تازگی در مورد شما حساسیت های زیادی پیدا کرده اند؟ 3- وقتی دلیل این رفتارها را می پرسید چه می گویند؟ 4- چند تا دوست صمیمی دارد و رابطه اش با خانواده اش چه طور است؟ با این وجود در مورد یکی از مشکلاتی که زوجین با آن روبرو می شوند و آن بدگمانی یکی از همسران است توضیح می دهم، امیدوارم در تصمیم گیری به شما کمک کند. اگر یکی از همسران به دیگری بدگمان شود و دلیل همسرش را بپذیرد و با توضیح او قانع شود، بیماری نیست؛ ولی اگر استدلال پذیر نباشد و نشانه هایی نظیر موارد زیر در او دیده شود، باید با دقت تصمیم گرفت. برخی از علامت های بیماری بدگمانی چنین است: حساسیت در مورد خنده های عادی همسر، تذکر مداوم درباره پوشش مناسب و نگاه های معنادار به همسر، کنترل دائم و حرص خوردن، حساسیت به دیده بوسی و احوالپرسی با محارمی مانند عمو، دایی، خواهر زاده، برادرزاده و ...، سؤال مکرر درباره ی تماس ها و مزاحمت های تلفنی. در این صورت اگر این نشانه ها را در همسرتان می بینیدحتماً قبل از ورود به زندگی زناشویی با مراجعه به روانشناس یا روانپزشک تصمیمی صحیح بگیرید. توجه داشته باشید که زندگی با افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، بسیار زجرآور است و باید آمادگی مشکلاتی مثل احتمال قطع روابط با همه ی نزدیکان حتی محارم، سرکشی های پیاپی به منزل حتی وسط روز و حین کار، تلفن های مکرر برای اطمینان از حضور شمادر منزل یا مشغول نبودن تلفن، تعقیب ها و بررسی های غیر عادی و غیر منطقیف خواب های آشفته، پرخاشگری و ... را داشته باشید. و اگر بعد از مراجعه به روانپزشک و روانشناس به شما این اطمینان خاطر را دادند که ایشان بیماری خاصی ندارند، با ایشان صحبت کنید، دلیل رفتارهایش را بپرسید و تعهد بگیرید که با شروط خاصی وارد زندگی مشترک می شوید.