باسلام، خواهر گرامی توجه و حس مسئولیت شما نسبت به برادرتان کاملا ستودنی است. اما در این شرایط چه کار می توانید انجام دهید. اول اینکه اصلا به صلاح نیست در مورد برادرتان با مسئولین مدرسه صحبت کنید، چه مستقیم و چه غیر مستقیم، زیرا ممکن است اگر چه صحبتی از این موضوع به میان نیاورند ولی در رفتارشان با ایشان تجدید نظر کنند، به همین خاطر اگر هم لازم باشد از مشاورانی استفاده کنید که ارتباط نزدیکی با ایشان ندارید. خوشبختانه شما تا کنون خوب عمل کرده اید، یعنی متوجه موضوع شدید اما با عصبانیت و نگرانی سعی نکردید راز او را فاش کنید و اوضاع را بدتر کرده و ارتباط و اعتماد بین خود و برادرتان را از بین ببرید. در مورد سایر مسائل روزمره برادرتان مثل تحصیل و رابطه با دوستان و خانواده چیزی نگفته اید ولی اگر در این موارد با مشکل خاصی روبرو نیستند، لازم نیست نگرانی زیادی داشته باشید چون بخش اعظمی از دوگانگی رفتار برادرتان و تمایلات جنسی ایشان مقتضای سنشان است. به همین خاطر پیشنهاد می دهم در مورد این موضوع با خانواده تان فعلا صحبت نکنید و از هر طریقی که می توانید سعی کنید رابطه تان را با او بهتر کنید بعد از اینکه به این احساس رسیدید که نسبت به شما حس خوبی دارد، می توانید با او صحبت کنید، اما نه سرزنش و نه اینکه حرفی از دختر خاله تان بزنید، جملاتی با این مضمون بگویید، مثلا علی مدتی بود میخواستم در مورد موضوعی باهات حرف بزنم، تو خیلی برام مهمی و پسر خوبی هستی، راجع به این حرف هایی که میخواهم بزنم به جز با خودت به هیچ کس دیگر چیزی نگفته ام، راستش مدتیه که احساس می کنم رفتارت با قبل فرق کرده کارهایی که گاهی فکر میکنم خودتم ناراحت میکنه ، و بعضی از رفتارهایی را که دیده اید با تامل مثال بزنید، یا اینکه اینجا صبر کنید و اجازه دهید خودش توضیح دهد که آیا با نظر شما موافق هست یا خیر. حتی می توانید اگر دختر خاله تان شخص متعهد و مطمئنی هست بخواهید در صورت تامس مجدد برادرتان شما را در جریان بگذارد و از او بخواهید بدون اینکه به برادرتان بگوید که شما از این ارتباط مطلعید رابطه شان را در حد خویشاوندی حفظ کرده و سعی کنند اعتمادشان را جلب کنند و از خصوصیات مذهبی برادرتان استفاده کرده و به تدریج او را به یک روانشناس مذهبی یا روحانی آشنا با علوم روانشناختی راهنمایی کنند تا خود ایشان به صورت مستقیم بتوانند موضوع را پیگیری کنند.