حکم روزه در صورت داشتن محذور شرعی

پرسش :

الف: اگر فرد از ضرر بر نفسش با روزه گرفتن ایمن باشد، لکن خوف از ضرر بر عِرْض و آبرو یا مالش داشته باشد، یا روزه گرفتن، با واجب دیگری که در درجۀ اهمیت مساوی با روزه یا مهم تر از آن باشد تزاحم نماید، مثل...

پاسخ :

جواب سوال الف:

روزه بر او واجب نیست؛ لکن در همۀ این موارد، واجب است بعداً قضای آن را به جا آورد (حضرت امام و آیات عظام خویی، فاضل، گلپایگانی، سیستانی، مکارم و نوری).
 

جواب سوال ب: 

روزه اش صحیح است؛ ولی اگر واجب دیگر اهم باشد، گناه کرده است (حضرت امام و آیات عظام خویی، فاضل، سیستانی و نوری).

روزه اش باطل است (آیت الله گلپایگانی).

صحت روزه اش محل اشکال است (آیت الله مکارم).

پی‌نوشت:
1- عروة الوثقی، فصل فی شرایط صحة الصوم، الأمرالسادس.
2- همان

منبع: احکام روزه، اداره پاسخگویی به سوالات دینی آستان قدس رضوی، انتشارات قدس رضوی، 1393.