احکام پزشکی | سوال دوازده

پرسش :

اینجانب پزشک متخصّص جرّاحى عمومى هستم. چگونگى برخورد با بیماران صعب العلاج که درمان قطعى برایشان وجود ندارد در هر رشته تخصصى پزشکى وجود دارد؛ و اقدام به عمل جراحى براى جراحان تبدیل به مشکل بزرگى از دیرباز...

پاسخ :
در این گونه موارد که به طور قطع یا به اطمینان بیمار مدّت کوتاهى با تحمّل درمان هاى شکنجه آور زنده مى ماند دلیلى بر ادامه درمان ندارد؛ مخصوصاً اگر بار مالى سنگین داشته باشد و به ویژه اگر بیمار مجبور به وام گرفتن یا فروختن خانه خود گردد. در این گونه موارد مى توان بیمار را به حال خود رها کرد و اگر مشورت کند مى توان به او مشورت داد که اگر تحمّل ناراحتى ها را دارى درمان کن و چند صباحى بمان و اگر ندارى مى توانى درمان را قطع کنى به خصوص اگر بیمار در سنین بالا باشد. فکر مى کنیم بر خلاف آنچه دوستانتان گفتند جواب صریح و شفافى دادیم.

منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393.