احکام پزشکی | مرگ مغزی: سوال هشتاد و هشت

پرسش :

تعدادى از بیماران به دلیل ضایعات مغزى غیرقابل بازگشت و غیرقابل جبران، فعالیت هاى قشر مغز خود را از دست داده، در حالت اغماى کامل بوده و به تحریکات داخلى و خارجى پاسخ نمى دهند، ضمناً فعالیت هاى ساقه مغز...

پاسخ :
پاسخ آیت الله العظمی نوری همدانی (دام ظله):

جواب 1) در صورتى که افرادى که با مرگ مغزى مواجه شده اند، کاملاً فاقد حسّ و حرکت مى باشند و خون در رگ هاى بدن آن ها از جریان افتاده و ضربان نبض آن ها نیز قطع شده است و مطلبى که در سؤال قبل پاسخ دادیم درباره آنها صدق مى کند، مرده محسوب مى شوند و حکم قطع عضو آن ها به این شرح است.

جواب 2) اذن قبلى و وصیت صاحب عضو لازم است و اگر آن انجام نشده است با نظر و اجازه فقیه جامع الشرایط جایز است.

جواب 3) دلیلى بر ولایت اطرافیان و اقربایِ میّت در این قبیل امور نداریم.

جواب 4) بلى مى تواند، به شرط این که مرگ مغزى، مرگ شخص محسوب شود (به شرحى که در فوق ذکر گردید).

جواب 5) اگر خود در حال حیات وصیّت کرده باشد بعید نیست که دیه ساقط شود، ولى اگر وصیّت نکرده است دیه ثابت است.

جواب 6) ذاتاً به عهده پزشک که مباشر این عمل است مى باشد، ولى او مى تواند با قرار قبلى از بیمار بگیرد یا از بیت المال با نظر فقیه پرداخته شود.

جواب 7) هر آسیبى که به بدن میّت بعد از مرگ وارد مى شود و موجب دیه مى گردد باید در راه خداوند صرف و ثواب آن به میّت مى رسد و این امر نیز باید با نظر فقیه انجام شود.

منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام