کمک به حجاج‌

اسماعیل خثعمی گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم:

انّا اذا قَدِمْنا مَکَّةَ ذَهَبَ اصحابُنا یَطوفونَ وَ یَتْرُکونی احْفَظُ مَتاعَهُمْ، قالَ:انتَ اعْظَمُهُمْ اجْراً.

ما وقتی به مکّه وارد می‌شویم، همراهان و همسفران ما به طواف می‌روند، و مرا نزد وسایل و اشیای خود می‌گذارند تا از آنها نگهبانی و مراقبت کنم.
حضرت فرمودند: پاداش تو بیش از آنان است!

فروع کافی، ج 4، ص 545

اجر و پاداشی را که خداوند به خدمتگزاران به بندگان خدا عطا می‌کند، بسیار و چشمگیر است، بویژه اگر این خدمت، به زائران خانه خدا باشد.
از طرفی آنچه در زیارت و طواف و اعمال عبادی مهمّ است، خاطر جمعی و داشتنِ حضور قلب و نداشتن نگرانی و آشفتگی فکر است. این پریشان خاطری گاهی به خاطر وسایل حاجی است که می‌ترسد گم شود یا به سرقت رود.
کسی که در مراقبت و حفاظت از وسایل حاجیان خدمت می‌کند، در واقع به حجّاج دیگر کمک کرده است که با خاطری آسوده‌تر به عبادت بپردازند و خدای متعال این کار را دوست می‌دارد و پاداش بیشتری می‌دهد. خوشا به حال آنانکه خادمان حجّاج‌اند و تسهیلاتی را برای مهمانان خدا فراهم می‌کنند. حتی انجام یک کار و برآوردنِ یک نیاز از برادر دینی، پاداشی به مراتب بیش از دهها طواف و سعی دارد.
مبادا این خدمت، ناچیز شمرده شود و به کار خدمه حج به چشم حقارت نگریسته شود!