مرگ به سوى همه می‌آید

امام صادق علیه السلام فرمودند:

شَیَّعَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام جَنازَةً فلَمّا وُضِعَت فی لَحدِها عَجَّ أهلُها و بَکوا، فقالَ: ما تَبکونَ؟! أما و اللّهِ لَو عایَنوا ما عایَنَ مَیّتُهُم لأذهَلَهُم ذلکَ عنِ البُکاءِ علَیهِ، أما و اللّهِ إنّ لَهُ إلَیهِم لَعَودَةً ثُمّ عَودَةً، حتّى لا یُبقی مِنهُم أحَدا.

امیر مومنان علی علیه السلام جنازه‌اى را تشییع کرد و چون در لحد نهاده شد، خانواده‌اش ضجّه کردند و گریستند. حضرت فرمودند: چرا مى‌گریید؟ هان! به خدا سوگند اگر اینان، آنچه را میّتشان دید مى‌دیدند، بى گمان گریه کردن بر او را از یادشان مى‌برد. هان! به خدا سوگند که مرگ به سوى اینان بارها برمى‌گردد چندان که احدى از ایشان را باقى نگذارد.

بحار الانوار: ج ۷۵، ص ٦۵