جفري هانتر

 Hunter, Jeffrey                                       

بازيگر (1926، نيو اورليانز لوييزيانا - امريکا؛ 1969)

با نام هنري هرمن مکينيز جونير به دنيا آمد. تحصيلاتش را در دانش گاه هاي نورث وسترن ايلي نويز و کاليفرنيا به پايان برد. از دوره ي دبيرستان برنامه هاي راديويي اجرا مي کرد. در سال 1950 نخستين فيلمش را بازي کرد. ابتدا در خدمت مترو - گلدوين - ماير بود و سپس پارامونت. بيش تر در فيلم هاي حادثه اي بازي مي کرد و به ياد ماندني ترين نقش او، «حضرت مسيح (ع)» در شاه شاهان بود. در اواسط دهه ي 1960 در مجموعه ي تلويزيوني معبد هيوستن (1963-1964) بازي داشت. بر اثر تصادف و زير عمل جراحي مغز درگذشت.

حداقل در هاليوود، هيچ بازيگري که نقش «حضرت مسيح (ع)» را بازي کند، فراموش نمي شود. هانتر بازيگر با استعدادي بود که اگر با فيلم سازان بزرگ کار مي کرد، درخشان ظاهر مي شد. استادش جان فورد بود که سه فيلم از بهترين فيلم هايش (جويندگان، آخرين تلاش و گروهبان راتليج) را کارگرداني کرد. البته مرگش نابهنگام بود، اما پس از شاه شاهان رو به نزول داشت و در اواخر عمر کارش به بازي در فيلم هاي درجه دوم وسترن اسپاگتي کشيده شده بود. همسر اولش، بارابارا راش (1950-1955)، بازيگر سينما بود.

از فيلم ها: 1950 - جوليوس سزار (برادلي)؛ 1951 - چهارده ساعت (هاتاوي)، مردان قورباغه اي (بيکن)، مواظب دختر کوچولوي من باش (نگولسکو)؛ 1952 - آسمان هاي سرخ مونتانا (جوزف نيومن)، جاذبه ي سرزمين وحشي (نگولسکو)؛ 1953 - دست تنها (ر. بولتينگ)؛ 1954 - شاهزاده خانم نيل (جونز)؛ 1955 - پَر سفيد (وب)، هفت شهر طلايي (وب)؛ 1956 - بوسه اي پيش از مردن (آزوالد)، جويندگان (ج. فورد)، تعقيب بزرگ لوکوموتيو (لاين)؛ 1957 - داستان واقعي جسي جيمز (ن. ري)، راهي به سوي طلا (وب)، بدون پيش پرداخت (ريت)؛ 1958 - آخرين تلاش (ج. فورد)؛ 1960 - جهنم تا ابديت (کارلسن)، گروهبان راتليج (ج. فورد)، شاهد اصلي (کارلسن)؛ 1961 - شاه شاهان (ن. ري)؛ 1962 - طولاني ترين روز (مارتن و...)؛ 1963 - طلا براي سزارها (د تات)؛ 1964 - هواکين موريتا (ج. شرمن)؛ 1966 - جادوگري بدون جارو (لاسي)؛ 1967 - راهنماي مرد متأهل (کلي)؛ 1968 - کاستر غربي (سيودماک)، ناوگان خصوصي گروهبان اوفارل (تاشلين)؛ 1969 - جو .... جايي براي مردن پيدا کن (اسکوت)؛ 1970 - زنده باد امريکا (سِتو).