ملک فيصل اول

پادشاه پيشين عراق، تولد 1885 در شهر طائف (عربستان) (پسر شريف حسين حاکم مکه و برادر ملک عبدالله پادشاه اسبق اردن هاشمي) .

نم. جده در پارلمان عثماني 14-، همکاري با والي سوريه -16، ترک خدمت و عزيمت به حجاز و مکه و همکاري با شريف حسين رهبر انقلاب عربي و نيز سرهنگ ادوارد لارنس (ملقب به لورنس عربستان) در حمله به پادگانهاي نظامي عثماني 16-، رهبري و فرماندهي ارتش عربي شمال (ملقب به فرمانده کل ارتش عربي) و همکاري با ارتش انگلستان در نبرد با نيروهاي عثماني در خاک فلسطين و سوريه و بالاخره فتح دمشق (در سال 1918 با همکاري ژنرال آلنبي انلگيسي) 16-18، امضاي «پيمان فيصل-وايزمن» در لندن (مربوط به فلسطين) 3 ژانويه 19، شرکت در کنفرانس صلح پاريس (ورساي) به نمايندگي از طرف پدرش شريف حسين19، انتصاب به پادشاهي سوريه از سوي انگليسي ها (برخلاف مفاد قرارداد سايکس-پيکو) 8 مارس 20-24 ژوئيه 20، پيرو اولتيماتوم فرانسويها و ژنرال «گورو» خلع از پادشاهي سوريه و اخراج از دمشق ژوييه 20، ديدار و مذاکراه با وينستون چرچيل در قاهره و موافقت انگلستان با نامزدي وي براي پادشاهي عراق (!) 21، انجام همه پرسي در عراق براي تعيين تکليف سلطنت او در عراق و کسب اکثريت مطلق آراء عمومي در اين امر (با هدايت انگلستان و زير نظر سرپرستي «کاکس» کميسر عالي انگلستان در بغداد) ژوئن 21، 

بطور رسمي پادشاه عراق 23 اوت 21-سپتامبر 33، امضا معاهده جديد انگلستان و عراق در لندن (بوسيله نوري سعيد نخست وزير عراق) در دوران حکومت وي 30 ژوئن 30، اعطاء استقلال (تشريفاتي و ظاهري) به عراق (از سوي انگلستان) در دوران حکومت وي 32، فوت در سوييس (به علت انسداد شرائين) 7 سپتامبر 33.