آغابیگم آغاباجی

(وف 1248 ق)، شاعر. ملقب به آغاباجى. آغابیگم از اهالى قره باغ و همسر فتحعلى شاه قاجار بود. زنى عابد و زاهد و از شاعران خوش‏سخن بود. گویند همواره از مخالفان دربار و شاهزادگان بود و با به قولى هرگز به مضاجعت شوى خویش درنیامد و تا پایان عمر باكره ماند، ولى فتحعلى شاه احترام خاصى براى وى قائل بود. آغابیگم خانه‏اى در امامزاده قاسم بنا نمود و اوقات خود را در آن مى‏گذراند، سپس به قم رفت و اعتكاف ورزید و در همان جا درگذشت. اثر وى «دیوان باجى» است. ابیات زیر از او است: سوختم از آتش غم ناصحا تاكى ز منع مى‏زنى بر آتشم دامن برو خاموش باش تا حشر نویسند اگر مى نشود طى نه دفتر حسن تو نه طومار فراقم[1] 1248 ق، ملقب به آغابیگم از زنان شاعر. وى دختر ابراهیم خان جوانشیر شوشى، از اهالى قره‏باغ بود. در سال 1214 /1213 ق به ازدواج فتحعلى شاه قاجار (1250 -1212 ق) درآمد ولى تا پایان عمر باكره ماند و سالها در منزل بزرگى در نزدیكى امام‏زاده قاسم زندگى مى‏كرد. سپس به قم رفت و در آن شهر اقامت نمود و مستمرى او از درآمد آن شهر و توابع تامین مى‏گردید. وى در شهر قم درگذشت. آغاباجى با سواد و كمال بود و در نظم و نثر مهارت داشت. از اشعار اوست: خرم آن كو به سر كوى تو جایى دارد كه سر كوى تو خوش آب و هوایى دارد به سفر رفت و دلم شد جرس ناقه او رسم اینست كه هر ناقه درایى دارد سوختم از آتش غم ناصحا تا كى زمنع مى‏زنى برآتشم دامن برو خاموش باش تا حشر نویسند اگر مى‏نشود طى نه دفتر حسن تو نه طومار فراقم[2]

آغابیگم آغاباجی

Latest مشاهیر

Most Visited In Week