شمس الدین بهبهانی

(وف 1247 ق)، عالم دینى و فقیه. او از شاگردان علامه وحید بهبهانى و علامه سیدمهدى بحرالعلوم و سیدعلى طباطبایى، صاحب «ریاض» و میرزا مهدى شهرستانى و دیگران بود. ملا نوروز على بسطامى در «فردوس التواریخ» تصریح كرده كه بهبهانى استاد وى بوده است و شرح حال استاد را در كتاب خود آورده است. او در مشهد ساكن بود و در مشهد نیز درگذشت و در صحن رضوى در ایروان حجره‏اى كه وى نزدیك به پنجاه سال در آن ساكن بود دفن شد. از آثار وى: شرح یا حاشیه بر «معالم‏الاصول»، در پنج مجلد، در حدود یكصد و سى هزار سطر؛ حاشیه «قوانین الاصول»، در دو مجلد؛ حاشیه «المطول»؛ «جواهر الكلام فى اصول عقائد الاسلام، نظیر «گوهر مراد».