مرتضی مدرسی چهاردهی

محقق. تولد: 1290، نجف. درگذشت: اسفند 1357، تهران. مرتضى مدرسى چهاردهى فرزند شیخ محمد مشهور به آیت‏الله چهاردهى در رشته‏ى فلسفه از دانشكده‏ى ادبیات درجه‏ى لیسانس داشت و در علوم مذهبى نیز از حوزه‏ى علمیه‏ى نجف اشرف درجه‏ى اجتهاد گرفته بود. خدمت مطبوعاتى را از سال 1315 آغاز كرد و با جراید و مجلات كشور از جمله «ارمغان»، «وحید»، «بررسى‏هاى تاریخى»، روزنامه‏ى «پارس» و «مهر ایران» همكارى داشت و مدت‏ها رییس اداره‏ى كل مطبوعات وزارت كشور و نیز از اساتید دانشگاه تهران بود. وى همچنین به دریافت نشان درجه‏ى پنجم تاج نایل آمد. نزدیك به بیست جلد كتاب تألیف دارد كه چند جلد آن درباره‏ى سید جمال‏الدین اسدآبادى است. از جمله آثار وى است: آراء و معتقدات سید جمال‏الدین افغانى (1377)؛ تاریخ فلاسفه‏ى اسلام (دو جلد، 1337 -1135)؛ خاطرات سید جمال‏الدین افغانى (محمد پاشا مخزومى، 1328)؛ دانشنامه؛ مجموعه‏ى مقالات و رسالات (شرح حال و آثار شیخ احمد احسائى به قلم مدرسى، قسمتى از شرح حال صاحب ابن عباد به قلم احمد بهمنیار)؛ زندگانى و فلسفه‏ى اجتماعى و سیاسى سید جمال‏الدین افغانى (1334)؛ زندگانى و فلسفه‏ى حاج ملا هادى سبزوارى (1334)؛ سیاست‏نامه (از خواجه نظام‏الملك، از روى چاپ شفر، با یادداشت‏هاى محمد قزوینى، 1334)؛ سیماى بزرگان (شرح حال چهارده نفر، 1335)؛ شیخ احمد احسائى، شرح حال (1334)؛ شیخیگرى و بابیگرى از نظر فلسفه تاریخ و اجتماع (1345)؛ صغرى و كبرى (از میر سید شریف جرجانى)؛ مثنوى هفت اورنگ جامى (1338)؛ ترجمه‏ى مصائب النواصب (از قاضى نورالله شوشترى)؛ تصحیح معالم الاوصل (ترجمه‏ى آقا هادى مازندرانى)؛ نقش ایران در جهان عرب و بین‏النهرین. آخرین اثر استاد مدرسى نوشته‏اى كه به عنوان مقاله برتر هشتمین اجلاس وحدت اسلامى در سنندج برگزار شد. استاد نورالدین مدرسى چهاردهى در سن هفتاد و پنج سالگى دار فانى را وداع گفت.

مرتضی مدرسی چهاردهی

Latest مشاهیر

Most Visited In Week