فاطمه سلطان

 (6 رجب 1282-پس از 1305 ق)

وی دختر حاج میرزا حسن نوه قائم مقام فراهانی، خواهر ادیب الممالک فراهانی، زنی شاعر و ادیب است. به نوشته مؤلّف خیرات حسان، این بانو، در ادبیات فارسی و عرب و شعر فارسی مهارت کامل داشته و مقامش در شعر فارسی همانند خَنساء در شعر عربی است. دیوان او در حدود دو هزار قصیده در مدح امام زمان (عج) و مظفرالدین شاه قاجار است.