تشخیص ضرر روزه بر عهده فرد مکلف است و چه پزشک متخصص و اطرافیان او را توصیه به روزه نگرفتن کنند، اما باز خود او باید تشخیص به ضرر روزه کند، اما اگر از گفته آنان خوف در او ایجاد شود می تواند روزه نگیرد.

روزه یکی از واجبات الهی است که باید به بهترین حالت ممکن آن را انجام دهیم یکی از شرایطی که باعث صحیح بودن روزه این است که فردی که روزه می گیرد ضرری برایش نداشته باشد، یا اینکه اگر روزه بگیرد بیمار نشود...

بیماری که پزشک متخصص او را از روزه گرفتن منع کرده، چنانچه از گفته پزشک خوف ضرر دراو ایجاد شود باید روزه نگیرد.

افراد بیمار که درطبق گفته پزشک نبایند روزه بگیرند اگر از آنچه پزشک گفته اند، بترسد که ضرری به او وارد شود نباید روزه بگیرد و قضای آن را بعدا انجام دهد.

افرادی که خوف از بیماری دارند و یا اینکه با روزه گرفتن بیماری آنها شدت پیدا می کند نباید روزه بگیرند؛ تشخیص ضرر داشتن روزه یا به عهده خود فرد است یا به تشخیص پزشک متخصص و متعهد است.

افراد بیمار که توانایی روزه گرفتن را ندارند و پزشک معالجشان به آنها توصیه کرده که روزه نگیرند، این افراد نباید روزه بگیرند.

یکی از شروطی که باعث صحیح بودن روزه می شود مضر نبودن روزه برای انسان است،

روزه، یعنی نخوردن و نیاشامیدن و ترک برخی دیگر از کارهایی است که اذان صبح تا زمان اذان مغرب برای انجام دستور خداوند روزه بگیرد و روزه از فروعات دین می باشد.

روزه، برای کسی که مضر باشد یا خوف ضرر داشته باشد واجب نیست، این ضرر را باید یا خود فرد تشخیص دهد یا پزشک متعهد و متخصص.

روزه، برای افراد مریض و باردار و سالخورده و برای هر شخصی که روزه گرفتن برای بدن او مضر است حرام است و معمولا این ضرر به تجربه خود فرد یا پزشک متخصص می باشد.