امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «لَا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِیلِ فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ؛ از بخشش کم حیا مکن؛ زیرا محروم ساختن از آن هم کم‌تر است».

درباره ماهیت و چیستی شفاعت است. آیا شفاعت پارتی بازی به درگاه خداوند است که باعث نجات اهل گناه بشود و یا چراغ سبزی است برای گناهکاران که به اتکای آن به گناه آلوده شوند؟ آیات قرآن به خوبی به این سؤالات...

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «مَن حَذَّرَکَ کَمَن بَشَّرَکَ؛ کسی که تو را [از چیزی که خطرناک است] بترساند، همچون کسی است که تو را [به چیزی که مایه سرور و خوشحالی است] بشارت می‌دهد».

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «الْغِنَى فِی الْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ الْفَقْرُ فِی الْوَطَنِ غُرْبةُ؛ توانگری در غربت، وطن است و ناداری در وطن، غربت است».

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: « روزگار بدن‌ها را کهنه و آرزوها را نو می‌کند؛ مرگ را نزدیک و خواسته‌ها را دور می‌سازد؛ کسی که به آن برسد، خسته می‌شود و کسی که به آن نرسد، رنج می‌برد».

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: کسی که خود را در مقام پیشوایی و امام مردم قرار می‌دهد، باید پیش از آن که به تعلیم دیگران بپردازد، به تعلیم خویش بپردازد و باید تأدیب کردن او به علمش، پیش از تأدیب کردن...

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: إِذَا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الکَلامُ؛ هنگامی که عقل انسان کامل شود، سخنش کم می‌شود».

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «أَوْضَعُ الْعِلْمِ مَا وُقِفَ عَلَى اللِّسَانِ وَ أَرْفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِی الْجَوَارِحِ وَ الْأَرْكَانِ؛ پست‌ترین دانش‌ها آن است که تنها روی زبان متوقف شود، و برترین...

امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ امرِیٍ مَا یُحسِنُهُ؛ قیمت و ارزش هر کس به اندازه کاری است که به خوبی می‌تواند انجام دهد».

امام علی (علیه السلام) به مردی که در ثناخوانی بر او افراط کرد، ولی در دل امام را متهم می‌نمود، فرمود: «انَا دُونَ مَا تَقُولُ وَ فَوقَ مَا فی نفسِکَ؛ من کم‌تر از آن هستم که می‌گویی و بالاتر از آنم که در...