حوادثی که روابط بین الملل مدرن را در اروپای قرن هفدهم بنیان نهاد، به تحولات چندین سده ای این قاره که در ساختاری کمتر تفکیک شده به لحاظ قدرت اتفاق افتاده بود.

نخستین و قدیمی ترین مفهوم سکولار به اروپای قرون وسطی برمی گردد، زمانی که این اصطلاح تنها امور خارج از حوزه رهبانی را شامل می شد.

لیبرال‌های نخستین، سکولاریسم واقع گرایان پیشین را پذیرفتند. آنها دولت ها را به عنوان بازیگران اصلی و بازیگران مذهبی را در سیاست بین الملل بی اهمیت می دیدند.

فرهنگ درونی شده آنارشی که به واسطه تقدس، مشروعیت یافته است با فلسفه های سکولار یا مذهبی که اخلاق، هویت و فلسفه عالم هستی را به جنگ، صلح یا حقوق بشر می افزایند، سازگار خواهد بود.

بازگشت دین به سیاست جهانی، با خشونت همراه بوده است و از آنجا که نظریه روابط بین الملل مانند حوزه روابط بین الملل از همان آغاز در قرن هفدهم سکولار بوده، چیزی برای گفتن درباره این بازگشت ندارد.

هانتینگتون با تعیین شکاف‌های تمدنی به لحاظ مذهبی، استدلال می کند که این مرزها خطوط اصلی تنش های آینده در عرصه روابط بین الملل را تعیین می کنند. در واقع، دیدگاه های او رهیافتی را ایجاد می کند که نسبت به...

متون اصلی نظریه‌های روابط بین الملل به ندرت به دین اشاره دارند. بیشتر نوشته‌های معاصر درباره دین و سیاست بین الملل رویداد محور بوده و اغلب محدود به حوزه های مطالعات منطقه‌ای، سیاست داخلی و تطبیقی می باشند....

برنامه "نفت در برابر غذا"، یکی از طرح‌های سازمان ملل متحد است که نشانه و نمادی از تحقق اهداف کشورهای تحریم کننده را به رخ جهانیان می‌کشد تا به آن‌ها ثابت کند که در صورت عدم پذیرش خواسته‌های استعمارگرایانه‌ی...

دیپلماسی به عنوان ابزار سیاسی برای عمل متوازن و هماهنگ بین‌المللی بر مبنای منافع ملی، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایی است که در عرصه روابط بین‌الملل، نقش سیاست خارجی دولت - ملت‌ها را نشان می‌دهد.

امروزه با پیچیده‌تر شدن و چند‌لایه شدن جوامع، دیپلماسی رسمی به تنهایی قادر به شناسایی، مدیریت و تأمین تمامی نیازهای شهروندان خود در معادلات بین‌المللی نیست. افزون بر اینکه امروزه وابستگی متقابل شهروندی...