هزار و اندی سال پیش پیامبر گرامی اسلام(ص) مأمور به هدایت افرادی شد که دخترانشان را به ناحق می کشتند و اعتقادات خرافی آن‌ها تیشه به ریشه انسانیت می‌زد و حتی ازدواج با مادر خوانده را بر خود حلال می‌شمردند؛...

اگر آثار اسلامی در دو گروه قانونگذاری و چهره های برجسته و مشهور را به آن بیفزاییم این نسبت به بیش از دو برابر افزایش می یابد به طوریکه می تواند اجمالا یک سوم گفتمان این دوره را تشکیل دهد.

این دوره از تاریخ جهان عرب و اسلام (و شاید همه جهان) شاهد تعامل دو فرایند مهم است که بر واقعیات و گفتمان مسائل زنان تأثیر مستقیم داشت.

در عرصه منطقه‌ای در جهان عرب و اسلام، این تجزیه در از هم پاشیدگی نظام های اقتدارگرا با برنامه یکجانبه نگرانه که برای حل تمام مشکلات و مسائل فکری از بالا دیکته میشد و تک صدایشان تجلی یافت.

شاید در میان آن سازمانها نقش کمیسیون اقتصادی غرب آسیا (اسکوا) بیشترین تأثیر را در سیاست‌های عربی در خصوص زنان داشته است

بر خلاف تجربه دوران نهضت که نمونه‌های فردی خودجوش منحصر به فرد از میان مردان و زنان پیشرو اندیشه و جنبش زنان ظهور کردند و دیدگاههای متجددانه ای در رابطه با موضوع زن بر اساس معیارهای آن دوران مطرح ساختند

در جریان فعالیت مرتبط با زنان در دو بعد مطالعاتی سیستماتیک و پژوهشی فکری که مجموعه مطالعات زن مسلمان به مثابه دریچه‌ای باشد که امکان مشارکت گسترده‌تر و استفاده بیشتر فراهم سازد

با وجود اینکه اعتراف به خصوصی بودن مشکلات زنان که ناشی از یک میراث تاریخی طولانی فشار و انباشتگی مشکلات است..

اسلام بیش از همه ادیان بر برابری زن با مرد تأکید کرده و آزادی، استقلال و کرامت او را اعلام نموده است و هنوز هم اسلام - اگر از عناصر جمود بشری که به آن چسبیده پاک شود

فراخوان به اصلاح مجموعه ارزشها و عادات اجتماعی که معتقد بود زن در آنها در میان دو قطب که بهترینشان هم ناخوشایند است نابود شده است..