اى ز سرو قدّ رعنا بر صنوبر طعنه زن و اى ز ماه روى زيبا مهر را رونق شكن همچو من هر كس رخ و قد تو بيند تا ابد فارغ است از ديدن خورشيد و از سرو چمن گر خرامى صبحدم در طرف باغ اى گل عذار غنچه از شرم دهانت...

دلم پر مى ‏زند امشب براى حضرت باقر كه گويم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر نديده ديده ى گيتى به علم و دانش و تقوا كسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر ز بهر رفع حاجات و نياز خويش گرديده سلاطين جهان يكسر...

اى بوسه گاه جن و ملك، خاك پاى تو جان تمام عالم خاكى فداى تو اى اختر سپهر ولايت، كه تا ابد عالم منور است به نور لقاى تو از شهريار كشور دانش، كه در جهان نشناخت كس مقام تو را جز خداى تو اى ريزه خوار...

اى به تو از خالق داور سلام از لب جانبخش پيمبر سلام اى پدر عالم هستى همه نخل على يوسف فاطمه شمس و قمر را به نسب اخترى نسل امام از پدر و مادرى اختر تابنده دانش تويى بلكه شكافنده دانش توئى

بسر مى‏ پرورانم من هواى حضرت باقر بدل باشد مرا شوق لقاى حضرت باقر ز عشقش جان من بر لب رسيده كس نمى‏ داند كه نبود چاره ساز من سواى حضرت باقر بگوشم هاتف غيبى سرود اين نكته را ديشب كه باشد رخش دانش...

از روشنی طلعت رخشنده «باقر» شد نور علوم نبوی بر همه ظاهر در اوّل ماه رجب از مشرق اعجاز گردید عیان ماه تمام از رخ باقر

گرامی وارثِ محمودِ احمد امام باقری، نامت محمّد فروزان اختری برتر ز انجم تو فخر عترتی، خورشید پنجم امام، حجّتی، دریای علمی کرامت گستری، زیبای حلمی امام و حجّت اهل یقینی فروغ آسمان، مهر زمینی گشادی...

گرچه تا غارت این باغ نماند است بسی بوی گل می وزد از خیمه خاموش کسی چه شکوهی است در این خیمه که صد قافله دل می نوازند به امید رسیدن، جرسی دامن خیمه به بالا بزن ای گل که دلم جز پرستاری درد تو ندارد هوسی

برعهد بزرگ خود وفا کرد عمو نامرد تمام کوفیان، مرد عمو یک جرعه نگاه تو عطش را کافی است من آب نمی خواهم ، برگرد عمو!

آه اگر دست های عاشق سرو، درهجوم خزان نمی افتاد صبرآغوش بی ادامه نبود..، ماه از آسمان نمی افتاد بعداز آن دست های شهرآشوب، آبرویی برای آب نماند کاش ساقی دوباره بر می گشت تا شراب از دهان نمی افتاد