درختی است به ارتفاع حدود 3 متر گاهی موارد بیشتر با برگ‌هایی متناوب و مرکب از حدود 5 برگچه‌ی بیضوی، چرمی، صاف و نوک تیز، سطح تحتانی برگ به رنگ سبز مات و در پاییز قرمز رنگ و سطح فوقانی

در نواحی معتدله گرم و مرطوب اغلب کشورها و در ایران بیشتر در استان‌های گلستان، لرستان، خوزستان، سمنان و بلوچستان انتشار دارد. در ضمن پرسیاوشان گونه‌های مفید دیگری نیز دارد که در ایران نمی‌رویند.

تأمین کننده عناصر فلزی بدن و دفع کننده انگل‌های روده، باعث بالا بردن مقاومت بدن در مقابل بیماری‌ها و دفع کننده سنگ کلیه، رقیق کننده خون و تسریع در جوش خوردن استخوان‌ها، خون‌ساز و ضد اسپاسم، برطرف

خلط‌آور و مفید برای بیماری‌های ریه، بازکننده گرفتگی صدا و تحلیل برنده ورم‌ها، محلل باد و گازهای سینه و رفع کننده آنژین، ضد چسبندگی پلاکت‌ها و تقویت کننده قلب، افزاینده فشار خون و محرک سیستم ایمنی بدن،...

درختی است دو پایه به ارتفاع حدود 4 متر گاهی موارد بیشتر با ساقه‌ای استوانه‌ای و تقریباً بدون شاخه، ساقه آن در قسمت قاعده توپر و مقاوم و در قسمت انتهایی رأس حالت اسفنجی و تقسیم شده به جدارهای گوشتدار از

تب‌بر و تقویت کننده عمومی بدن، مسکن و خواب‌آور، مقوی قوای مغزی و آرام کننده اعصاب، محرک نیروی جنسی و تقویت کننده معده، مقوی قلب و اعصاب و اشتهاآور، تنظیم کننده عادت ماهیانه و نشاط‌آور، خون‌ساز و

بید خشت ازمان‌ها می‌باشد و ماده‌ای شیرین شبیه شیر خشت با ترکیباتی کمی متفاوت و شبیه شکر نیشکر است که از نوعی بید با نام علمی و مشخصات زیر گرفته می‌شود.

بید گونه‌های مختلفی دارد از جمله بید سفید، سیاه بید، بید مجنون، بید دره، فوکا، سرخ بید، بید مشک، فشفشه، زرد بید و غیره. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه‌ی بید که پوست آن خواص دارویی دارد

افزاینده اسپرم قوی و تقویت کننده نیروی جنسی، مقوی قلب و باز کننده انسدادهای مجاری عروقی، خارج کننده سنگ‌های کلیه و مثانه و چاق کننده، ضد یرقان و مفید برای سرد مزاجان می‌باشد. در ضمن برای طپش قلب،

درخت یا درختچه‌ای است به ارتفاع حدود 2 تا 8 متر با پوستی شیاردار یا چروکیده‌ی ظریف، عدسکدار و کمرنگ و تمام بخش‌های جوان گیاه پوشیده از کرک‌های ستاره‌ای مای به زرد می‌باشند. برگ‌های آن ساده، متقابل،