در مدیریت اسلامی، پنج مقوله وجود دارد که نقش اساسی در سرنوشت کشور، ایفا می کنند. نگاه جامع به انسان، خانواده، حکومت، مدیریت و نظام اوقات زیر مجموعه مدیریت اسلامی است، این پنج مقوله پایه تمام طرح و برنامه...

نباید فراموش کنیم (بدان سان که تقریباً همه نویسندگان در این مورد می‌کنند) که قانون همبستگی، باب روز این زمان را، باستیا برای نخستین بار وارد دانش اقتصاد کرد، و به آن در کتاب خویش مقام ارجمندی داد . یکی...

باستیا برای این اصل اهمیت فراوان قائل بود. ولی از چه جهت آن را «هم آهنگی» می‌دانست؟ از این جهت که تابعیت تولیدکننده نسبت به مصرف کننده دلیل تابعیت نفع خصوصی در برابر مصالح عمومی است. درست است که تولیدکننده،

تنها قانون بهره‌ی مالکانه زمین نبود که برای خوش‌بینان نغمه‌ی ناسازی به شمار می‌آمد، بلکه این قانون دیگر هم بود که «سود سرمایه لزوماً در جهت عکس دستمزد کارگران تغییر می‌یابد». در برابر این قانون و برای...

قانون ریکاردو راجع به بهره‌ی مالکانه اراضی، کابوس خوش‌بینان بود. هر گاه از سوء حظ این قانون مطابقت با واقع داشت، برای آن‌ها دیگر کاری جز این باقی نبود که جامه‌ی ماتم مالکیت ارضی را بر تن کنند و حق به اجتماعیون

ریکاردو بر این عقیده بود که ارزش هر چیز عبارت از مقدار کار مصرف شده برای تولید آن است. این نظریه، بی‌شک با طریقه‌ی باستیا سازگار بود. و او با فراغ بال می‌توانست آن را در جمع «هم‌آهنگی‌های» خویش وارد کند:...

در سده‌ی نوزدهم دانش اقتصاد تا چه پایه در هم ریخته و آشفته گردیده، و امواج اعتراض انتقادیون و اجتماعیون و مداخله‌طلبان که کم و بیش از هر جانب بر می‌خاست، چگونه آن را از راه خویش منحرف ساخته بود.(1) اکنون...

اقتصاد کلاسیک در مدتی که معارضان به پیکارش برخاسته بودند؛ نمرده ولی در خویشتن فرو رفته بود. پس از کتاب‌های بزرگ آغاز قرن نوزدهم، کتاب‌های ریکاردو مالتوس و ژان باتیست‌سی، بی‌شک تألیفات اقتصادی، مخصوصاً...

به دشواری می‌توان تأثیر افکار پرودون را، در دوره‌ی بعد از 1848 مشخص ساخت. کارل مارکس که تا این تاریخ هنوز غیرمعروف و تقریباً مجهول بود، پس از انتشار کتاب سرمایه‌اش در 1867، نماینده‌ی منحصر به فرد سوسیالیسم

انقلاب 1848 پرودن را غافلگیر نکرد. ولی به نظر وی زودتر از موقعش فرا رسید. او به خوبی متوجه بود که مسئله اساسی انقلاب در درجه اول اقتصادی است نه سیاسی. نگرانی او فقط از این جهت بود که توده‌ی مردم هنوز پرورش