والدین باید بدانند: کودکان در محیط خانه همواره نظاره گر اعمال و رفتار آنان هستند و شایسته نیست که از این مسأله غافل بمانند

اساس رشد و اصلاح امت را بر پرورش و ایجاد کرامت و عزت نفس در آنان می دید. همواره کرامت در نگاه، رفتار، گفتار و در برخوردهای وی نمایان بود.

بسیاری از اختلالات رفتاری در کودکان و نوجوانان، معلول پیدایش احساس حقارت درباره خویشتن است. بیشتر افراد در زندگی اسیر توهمات و تصورات منفی خود هستند؛ آنان از طریق تلقین منفی اطرافیان ، به خود بدگمان شده...

عقلی‌ترین و احساسی‌ترین جنبه‌های شگفتگی کامل شخصیت و رشد و پرورش آن، از مجموعه مناسبات و روابط گرم و صمیمانه مربیان و دانش آموزان در فضایی معنوی برای فرد دانش آموزان فراهم می کند.

شاید بسیاری از افراد حتی در دنیای مدرن امروزی تصور کنند که تربیت فرزندان فقط برعهده‌ی مادران است و پدران تنها مسئول تأمین مخارج خانواده هستند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که نقش پدر در تربیت فرزند چیزی نیست...

کسانی که از کودکی شخصیتشان تحقیر شده و با داد و فریاد، فحش، بد و بیراه و سرزنش بزرگ شده اند و شبکه ارتباطی خانواده آنان ناسالم بوده است، در بزرگی در مقابل افراد متمکن، زورگو و قلدر سرفرود آورده و به بیگانه...

انسانها در هر سنی که باشند مشکلات موجود در روابطشان، اختلالها و ناهنجاریهای رفتاریشان معمولا نتیجه فقدان احترام متقابل و بی ارزش شدن شخصیتشان است.

کنترل مداوم و تسلط بیش از حد و محافظت بیش از اندازه و دلسوزی افراطی والدین و مربیان، همه تخلف از اصل آزاد منشانه و احترام متقابل به شخصیت کودک و نوجوان محسوب می شود.

باید احساسات کودک را بپذیریم و هرگز با صراحت و تندی خواسته‌های او را رد نکنیم. گوش دادن و پذیرش کودک، زمینه ایجاد ارتباط عاطفی را با وی فراهم خواهد کرد.

هر کودکی برای داشتن احساس امنیت، باید مورد محبت قرار گیرد. ابراز محبت، موجب دلگرمی و علاقه مندی کودک به شما و زندگی خواهد شد.