The current route :
سفر به تاریکی: دوازده گام سقوط با لقمهی حرام
سفیدی و شفافیت پوست با گلیسیرین
میرزا اسدالله شیرازی خوشنویس و نستعلیقنویس زبردست دوره قاجار
محمود ابن اسحاق شهابی خوشنویس و نستعلیقنویس مهم هرات
پوستر مصباح الهدی به خط ثلث و شکسته
پوستر یا علی بن حسین به خط شکسته
پوستر السلام علی الحسینِ المظلومِ الشهِید به خط شکسته
پوستر آیه 9 سوره تکویر، بای ذنب قتلت، خط شکسته نستعلیق
پوستر انا مظلوم حسین به خط ثلث
پوستر عباس بن علی خط شکسته ثلث
متن کامل زیارتنامه امام رضا علیه السلام + صوت و ترجمه
متن کامل سوره یس با خط درشت + صوت و ترجمه
حافظ و یک غزل ناب پزشکی
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
طریقه خواندن نماز شکسته و نیت آن
نحوه خواندن نماز والدین
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
نحوه خواندن نماز امام رضا(ع) برای طلب حاجت
فضائل و مناقب امام رضا علیه السلام
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟

فوق تخصّص جراحی مغز و اعصاب و سوت بلبلی
محسن فرهانی داستان کوتاه زیر را با زبان طنز درباره سنت حسنه وقف نوشته است. با هم آن را می خوانیم.

درس خواندن
یکی از بهترین و خداپسندانه ترین اعمالی که انسان ها می توانند انجام دهند وقف اموال و دارایی های خود برای احداث مدارس و کمک به علم آموزی دانش آموزان قشر محروم است.

خانه قدیمی خانمجان
بالاخره خیال خانمجان با وقف خانه قدیمی اش آرام شد و دیگر شب ها راحت می خوابید... داستان زیر که مونا اسکندری نویسنده آن است درباره وقف است. آن را با هم می خوانیم.

وقف مامان صفورا
داستان کوتاه زیر درباره سنت زیبای وقف و وقف کردن است. مرضیه پژوهانفر نویسنده آن است.

بعضی وقتها تو، همه میشوی
وقف فقط جنبه مادی ندارد. گاهی می توان لبخند زیبا و یا نگاه مهربان خود را وقف کنی و زندگی را را برای انسانهایی که کنارت هستند، زیباتر کنی.

جاده ی گم شده
داستان کوتاه زیر درباره وقف است. آن را با هم می خوانیم.

یک شاخه گل رُز
یکی از موضوعاتی که از تاکیدات مقام معظم رهبری نیز می باشد، مصرف وقف با هدف نیازهای روز جامعه است. و امروزه، مسائل مربوط به کودکان کار از جمله مباحث مهم در جامعه ما است و کودکان کار نیازمند حمایت های مردمی...

داستانی درباره وقف؛ پرتقال را نمیشود وقف کرد
داستان زیر در مورد پرتقال است که قابلیت برای وقف را ندارد. زیرا هر چیزی را نمی شود وقف کرد.
دوباره جوانه میزنیم
نوشته کوتاه زیر که مریم اسلامی آن را نوشته است درباره وقف است.

من البرز هستم
حسینعلی البرز در سال 1285 در تهران متولد شد. ایشان تمام ثروتش را در راه توسعهی فرهنگ علمی ایران وقف کرد و بنیاد فرهنگی البرز را با هدف خودکفایی و سربلندی دانشجویان کشور تاسیس نمود.