اگر در حین نماز متوجه شویم که اذان تازه شروع شده وظیفه چیست؟

اگر کسی در اثنای نماز شک کند که وقت نماز شده یا نه، نمازش چه حکمی دارد؟

کسی که نزدیک طلوع آفتاب بیدار شده ولی مضطر به تخلی است و می‌داند که بعد از آن، آفتاب طلوع می‌کند چه وظیفه‌ای دارد؟

اگر نمازگزار احتمال دهد که با آرام خواندن یا بجا آوردن مستحبات نماز‌، مقداری از نمازش خارج از وقت خوانده شود؛ وظیفه‌اش چیست؟

آیا کسی که شک در خروج وقت دارد باید به واجبات اکتفا کند یا لازم است فحص کند تا شکش برطرف شود؟

اگر نمازگزار نزدیک غروب مشغول نماز ظهر شود و در نماز ظهر شک کرده و احتیاج به نماز احتیاط داشته باشد؛ ولی اگر نماز احتیاط را بخواند نماز عصرش قضا می‌شود؛ تکلیف چیست؟

کسی که در بقای وقت نماز واجب شک دارد، به چه نیّتی نماز بخواند؟ اگر به نیّت ادا بخواند و بعد بفهمد قضا شده، آیا نمازش صحیح است؟

کسی که در آخر وقت نماز عصر شک دارد می‌تواند نماز ظهر را بخواند یا این‌که باید به خواندن نماز عصر اکتفا کند؟

شخصی یقین داشته که وقت نماز رسیده است یا از راه معتبر، دخول وقت برای او ثابت شده و نماز خوانده؛ بعد فهمیده که نمازش قبل از وقت بوده، آیا نماز او صحیح است؟

فردی به گمان باقی بودن وقت، نیّت نماز ادا کرده و بعد از نماز متوجه شده که نمازش قضا بوده در این صورت چه وظیفه‌ای دارد؟