وقوع کودتای تأسف بار سوم اسفند 1299 پایه گذار حداقل دو جریان بی سابقه در عرصه ی سیاسی و اجتماعی کشور شد. اول، دست نشاندگی و وابستگی صریح نظام سیاسی

کودتایی که در سوم اسفند 1299 با ورود حدود 2000 قزاق تحت فرماندهی رضا خان میرپنج به تهران به وقوع پیوسته و سید ضیاء الدین طباطبایی در رأس کابینه آن قرار گرفت،

نهضت مشروطیت فصلى مهم از تاریخ پرافتخار مردم مسلمان و آزادى‏خواه کشورمان را تشکیل مى‏دهد. شهر علمى و مذهبى اصفهان یکى از پایگاه‏هاى مهم این نهضت محسوب مى‏شد و

سندهای بدون شرح این شماره از فصل نامه مطالعات تاریخی اختصاص به گزارش های سرکنسولگری ایران در نجف دارد که در روزهای پنجم، ششم و هفتم آذر 1307 به

پنج سال پس از تصویب لایحه کاپیتولاسیون، ضربه دیگری بر حاکمیت قضایی ایران وارد گردید که آن را از جمله پیامدهای کاپیتولاسیون باید دانست.

همانطور که پیش بینی می شد، از همان ابتدای کار فشار آمریکا برای گسترش دامنه شمول مصونیت قضایی به دیگر آمریکاییان آغاز شد. در حقیقت

وقتی لایحه تصویب شد، ساواک به روزنامه ها دستور داد از انعکاس خبر جلوگیری کنند. لذا این موضوع به روزنامه های محلی منعکس نشد.

در تاریخ معاصر ایران، کاپیتولاسیون از جمله موارد مهم ناقض استقلال و حاکمیت ملی بوده است. این قالب به ظاهر قانونی استعمار، نه تنها تأمین کننده نفوذ بیگانگان بوده،

دکتر حسن امامی هیچ گاه از سوی محافل مذهبی به عنوان یک چهره مذهبی شناخته نشد. مقام او به عنوان امام جمعه یک مقام سیاسی محسوب می شد.

«خاندان امام جمعه نیای خود را با شجره نسبی به سادات حسینی خاتون آبادی اصفهان و به بزرگترین رجل دینی و سیاسی دوران صفوی (ملاباشی) می رسانند. گفته می شود