بر پایه مباحث فوق، اینک می توان تعریفی کارآمد از کارکردگرایی بدست داد. این تعریف، آن چنان گسترده است که همه تأکیدات متفاوت ارائه شده در مباحث فوق را پوشش می دهد.

برنارد باربر(1) و هاری برید می یر(2) سعی کرده اند تا برخی از سوء تفاهم های مربوط به ماهیت کارکرد گرایی را روشن سازند.(3) از جمله این موارد سوالات مطرح در این خصوص است؟

مرتن برخلاف پارسونز، علاقه چندانی به مسئله تحلیل دینامیکی و جایگزین های آن ندارد. کمال مطلوب نظریه علمی از نظر او، لزوماً ملاحظه همه پدیده ها به عنوان متغیرهای یک نظام نظری جامع و

کارکردگرایی در جامعه شناسی به عنوان تلاشی متأخر برای یک پارچه سازی معرفت جامعه شناختی در قالب یک شکل نظری به ظهور رسیده است. سوالی که کارکردگرایی درصدد پاسخ آن،

تبیین علمی پدیده ها به صورت قیاسی و استنتاج قضایایی از قضایایی عام تر، یکی از روش های بسیار مهم برای کشف فرایندهای ملی و ارتباط ضروری میان پدیده هاست. تبیین در عین اینکه،

اگر انسان را مبدا آفرینش علوم و فنون بدانیم و دست یابى به علوم و فنون مختلف را نیز مقدمه جهان شناسى و نیز آن را مقدمه خداشناسى و معبود شناسى بدانیم، آن چنان که

کشمکش هاى قومى، همواره در زندگى سیاسى، و تکوین و اضمحلال دولت ها، نقشى به سزا داشته است و فتح سرزمین قومى به وسیله قومى دیگر، یکى از عوامل تشکیل دولت ها بوده است.

بى شک انقلاب اسلامى ایران یکى از مهم ترین انقلاب هاى تاریخ معاصر به شمار مى رود. لذا متفکران، مراکز تحقیقاتى و دانشگاهى نیز به این حادثه مهم پرداختند تا

ابن خلدون، زاده و پرورش یافته شمال آفریقا است؛ سرزمینی که در گذشته های دور، در حوزه تمدّن کارتاژها، رومیها، واندالها، ویزیگوتها و رومیان شرقی قرار داشت.

این عبارتی است که این روزها روی جعبه های سیگار و زیر دو تصویر از ریه ی انسان چاپ می شود. در کنار جمله ی «دخانیات عامل اصلی سرطان و برای سلامتی زیان آور است»