طیبه شامانی شعر زیبای زیر را در حمد و ثنای خداوند سروده است.

شعر کوتاه زیر را طیبه شامانی برای خداوند سروده است.

بی‌کرانه‌ترین، مهربانی بی‌پایان! مرا بخوان به آن‌جا که تویی. مرا بخوان به آوای زلال حی علی الصلاه... حی علی الفلاح... تو بگو بشتاب به سویم تا دیوانه‌وار در لحظه‌های باشکوه اذان به سویت بشتابم.

ای آفریدگار مهر و روشنی! می‌خواهیم از تو سرشار باشیم با آوای دل‌انگیز اذانت ما را به خود بخوان تا در پناه مهربانی و رحمت بی‌انتهایت، آرام شویم.

خدای مهربان من! ای همه‌ی خوبی‌ها... وقتی تو هستی مهربانی و دوستی و روشنایی هست... وقتی تو هستی همه خوبی ها و زیبایی ها هم هستند.

آیاتی وجود دارد که بیانگر ناتوانی «غیر خدا» از ایجاد نظم و ترتیب جداگانه‌ای در آیات و سوره‌ها و به وجود آوردن قرآن دیگری است.

خدای مهربانم! همیشه گوش به زنگ صدای توام. کاش هرچه زودتر صدایم کنی! صدای ناب اذان می‌آید و انتظار به پایان رسید.

ای مهربان‌ترین یار! تو صاحب نام‌های بی‌کرانی و من تمام نام‌های بی‌کران تو را دوست دارم. نام تو واژه نیست، ژرفای دریاست؛ اوج آسمان‌هاست.

سعیده اصلاحی، متن زیبای زیر را درباره یاد خداوند و آرامشی که با آن نصیب انسان می شود، نگاشته است.

معبودم! تو را در اوج تنهایی خود می جویم، هرچند جز سیاهی و تاریکی بر رخم رنگی نمانده؛ اماروشنی و سپیدی قلبم از حضورت متبلور می شود.