کسی به فکر شما نیست، همه خوبند<br /> ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است<br /> مرا ببند که من جای دیگری نروم<br /> برای عبد فراری حصار هم خوب است

سال ها رفت و دلم در تب و تاب است هنوز<br /> نقش مستورى من؛ نقش بر آب است هنوز<br /> به طرب حمل مکن سرخى رویم که ز هجر<br /> قلب آکنده ز غم، دیده پر آب است هنوز

صبح بى تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد<br /> بى تو حتى مهربانى حالتى از کینه دارد<br /> بى تو مى گویند تعطیل است کار عشقبازى<br /> عشق اما کى خبر از شنبه و آدینه دارد

روزی آن یوسفِ ما، شاه جهان می آید<br /> آخرین منجی حق، مونس جان می آید<br /> چند قرن است که از دیده ما پنهان است<br /> می درد پرده و آن ماه ،عیان می آید

چراغ خانه را روشن کنید، آواز بگذارید<br /> کسی دارد می آید، لای در را باز بگذارید<br /> بیفشانید آبی بر حیاط و یادتان باشد<br /> که در بالای مجلس چهار بالش ناز بگذارید

آنقدر لایقی که غزلهام خواستند<br /> عاشق شوند دور تو گردند جمعه ها<br /> می آیی و برای تو می گویم آخرش<br /> با من عزیز بی تو چه کردند جمعه ها!

از کودکیم کل وجودم به خاطرت<br /> با زندگیم گرم نبردند جمعه ها<br /> باید که من گلایه کنم بی تو از زمان<br /> از روزهای هفته که طردند جمعه ها<br />

غمگین...گرفته...ابری و زردند جمعه ها<br /> جغرافیای ساکت و سردند جمعه ها<br /> در انتظار آمدنت لحظه لحظه هام<br /> بغض اند جمعه ها ... پر دردند جمعه ها<br />

کجاست جای تو در جمله ی زمان که هنوز<br /> که پیش از این؟ که هم اکنون؟ که بعد از آن؟ که هنوز؟<br /> چه قدر دلخورم از این جهان بی موعود؛<br /> از این زمین که پیاپی ... و آسمان که هنوز

گفتم غزلی دوباره با جمعه ی بعد<br /> مرغ دل من پریده تا، جمعه ی بعد<br /> این جمعه نمی شد که بیایی آقا ؟!<br /> حالا تو به من بگو چرا جمعه ی بعد؟