چندى قبل زنى به اتّفاق همسرش به منظور معالجه فرزند مریض خود به انگلستان مسافرت مى کنند. زوجه آهنگ اقامت در انگلستان نموده، و هر چه همسرش اصرار به بازگشت نموده قبول نمى کند، و شوهر بناچار به ایران مراجعت...

اینجانبه شوهری دارم که در ضمن بداخلاقی با من و چند دفعه کتک کاری، سرانجام اجبارا مرا از خانه اخراج نموده و مدت سه ماه است که بدون نفقه از طرف زوج در منزل پدرم بسر می‏برم، نه حاضر است مرا به خانه‏اش ببرد...

آیا مردى که همسرش در عدّۀ طلاق رجعى است مى‌تواند در همین روزها به او نگاه شهوت‌آلود کند، گرچه میل بازگشت هم ندارد؟

زنى به خلع، طلاق یافت؛ در عدّه، شوهرش نزد او آمد و پس از گفتگو و دلجویى، بدون آنکه زن به بذل خود رجوع نماید، مرد با زن همبستر مى‌شود، البته این دو از احکام آگاه نبودند، از آن هنگام هشت ماه سپرى شده، و...

در عبارتهاى بعضى آقایان است، «و لا یجوز للمحرم أن ینظر فی المرآة فانّه من الزینة»، بنابراین زنى که در عدّۀ وفات است و زینت کردن بر او حرام است، نگاه کردن به آیینه هم برایش حرام مى‌شود؟

بعضى از زنها بعد از مرگ شوهر مى‌گویند: تا مرگم لباس سیاه از تنم درنمى‌آورم، آیا این عمل صحیح است؟

زنى که هنوز یائسه نشده، ولى بر اثر عمل جراحى حامله نمى‌شود یا اینکه هنگام نزدیکى با او از وسایل ضد حاملگى استفاده شود، آیا بعد از اتمام مدت، لازم است عدّه نگه دارد؟

شخصى که یک سال با همسر خود نزدیکى نکرده و اکنون در صدد طلاق خلعى است، آیا بازهم عدّه لازم است؟ در صورت دوم، آیا حکمت عدم اختلاط میاه است -که آن را هم ندارد- یا اینکه حکم تعبدى است؟

مبدأ عدّۀ وطى به شبهه، از زمان وطى است یا هنگام روشن شدن اشتباه؟

در عقد منقطع، آیا عدّۀ وفات هم جارى است؟