اولین سند گزارشی است که از سفارت ایران در کابل پیرامون تاراج میراث فرهنگی ایران مبنی بر این که اروپائی ها ی مقیم آنجا به قیمتهای گزاف مشغول خریداری کتاب های خطی مصور و

واپسین گام رضا خان برای تثبیت حکومت خویش، بر گزاری انتخابات مجلس مؤسسان بود تا به شکلی ظاهراً قانونی قدرت را به وی منتقل سازد. طبق آئین نامه ای که

بدون تردید مرحله مهم صعود رضا خان به منصب ریاست الوزرائی و البته به دنبال آن ایجاد بلوای جمهوری، تقلبات گسترده در انتخابات مجلس پنجم بود، به طوری که

در این سال ها افراد بسیاری از روستاها به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند؛ زیرا روستاها دچار رکود شدید شده بودند. شروع حرکت های مهاجرتی و آغاز شهر نشینی معاصر ایران،

نبود امنیت مشکل دیگر مردم بود. بعد از شهریور 1320 حوزه حکومت دولت محدود به تهران بود. در نواحی جنوبی کشور هم حوزه اختیارات دولت چندان بسط نداشت؛ زیرا

اشغال ایران در شهریور 1320 آثار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گسترده ای با خود به همراه داشت که بررسی آنها به پژوهش و تحقیقات متعددی نیاز دارد. در این نوشتار تنها به

در شرایطی که رضا شاه به بایندر برای پرهیز از اقدامی علیه انگلیس ها دستور می داد، تا در فضایی آرام مذاکرات بین ایران و انگلیس انجام گیرد، دولت انگلیس به اقداماتی علیه ایران

در دوم شهریور ماه 1312، از طرف رضا شاه و به وسیله ارکان حرب کل قشون به یاور بایندر ابلاغ می شود که از مداخله درنقاطی که انگلیس ها ابنیه و علائمی دارند، پرهیز کرده و

با وجود این مراسله، نظامیان انگلیسی در جزیره هنگام باقی می مانند و عملیات خودسرانه انگلیسها در این جزیره نیز ادامه می یابد و حتی کشف حوضچه های نفتی در هنگام و

ضرورت پایان دادن به حضور نظامی انگلیسی ها در جزیره ی هنگام و بندر باسعیدو و جزیره قشم در سال های 1307 و 1312 خورشیدی منجر به مداخله ی