مفهوم خیال‌ورزی، كه ژان لاكان آن را طرح و شرح كرده و كریستین متز برای صورت بندی این رأی كه سینما نوعی «دال خیالی» است، از آن سود جسته است، از مفاهیمی است كه بدون آن نظریه‏های بازنمایی مبتنی بر

جهان داستان جهانِ كلی نظام رویدادهاست، یعنی چارچوب زمانی - مكانی این جهان و متعلقات آن و شخصیت‌هایی كه در آن به سر می‌برند و در چارچوب آن به كنش و واكنش می‌پردازند.

از مفاهیم غیرضروری كه در نظریه‌های فیلم مطرح شده است مفهوم نظام رویدادهاست. این اصطلاح را اول بار دیوید بُردوِل در نظریه‌ی نقد فیلم مطرح می‌سازد و از آن برای تدوین نظریه‌ی هنجارها، خواه هنجارهای بیرونی...

نظریه‌های فمینیستی فیلم نیز از همان الگوی نظریه های فیلم معاصر پیروی كرده‌اند و از مفاهیمی سود جسته‌اند كه در چارچوب پندارگرایی/ نامگرایی می‌گنجد. كایا سیلورمن در مقاله‌ای به نام «عینیت زدایی از صدای زنان»...

در نظریه‌های فیلم معاصر اشكالات وجودشناختی و معرفت شناختیی وجود دارد كه از بنیادهای نظری آنها، یعنی نامگرایی و پندارگرایی، منشأ می‌گیرند.

ژان لوئی بُدری در سال 1974 مقاله‌ای نوشت به نام «تأثیرات ایدئولوژیك دستگاه سینما»؛ این مقاله بر سیر تحول نظریه‌ی فیلم تأثیری عظیم برجای گذاشته است. بُدری برای دفاع از نظر خود درباره‌ی ماهیتِ دستگاه سینما...

نظریه‌ها و نقدهای سینمای معاصر از معرفت شناسی پندارگرا سخت تأثیر پذیرفته‌اند. نقدهایی كه بر آثار نگیسا اُشیما نوشته‌اند نمونه‌ی بارز نقدهایی است كه از دل نظریه‌های پندارگرا برمی‏آید (و ما در جای خود به...

با استفاده از عناصر اصلییی كه دستگاه نظری هوسرل در اختیارمان می‌گذارد و نیز با آگاهی از اینكه چگونه می‌توانیم پدیدارشناسی را در تحلیل بازنماییِ هنری و سینمایی به كار بندیم، قادریم برای توصیف پدیدارشناختی...

هوسرل در شرح نظریه‌ی بازنماییِ خود، یكی از كنده كاری‌های هنرمند آلمانی آلبرشت دورِر [1528-1471] به نام شوالیه، مرگ، شیطان را شاهد مثال می‌آورد. او کنش‏های ذهنی را شرح می‌دهد كه تماشاگران در هنگام درك آنچه...

نظریه پردازی درباره‌ی فیلم ممكن نیست مگر اینكه در گام نخست توصیفی دقیق از «بازنمایی سینمایی» به دست دهیم. فیلم از رهگذر تصویرگری و شخصیت پردازی و نمادپردازی در تماشاگر دریافت‏ها و تجربه‏هایی پدید می‌آورد