فردی که یک یا دو دست یا این‌که پا ندارد، چگونه باید نماز بخواند؟

وظیفۀ شخصی این بوده است که برای نمازهایش روی صندلی بنشیند و سجده کند زیرا سجده روی زمین برای او واقعاً ضرر دارد. حال اگر این شخص با علم به ضرر، نماز را به‌طور عادی بخواند آیا نمازش اشکال دارد یا صحیح است؟

اگر کسی بعد از انجام سجده، از نشستن بین دو سجده عاجز شود، وظیفه‌اش چیست؟ آیا می‌تواند بدون نشستن کامل، به سجدۀ دوم برود؟

اگر شخص معلول نتواند طمأنینه را رعایت کند، آیا این شرط برای وی ساقط می‌شود و می‌تواند ذکر سجده را بدون رعایت طمأنینه بگوید؟

مکلفی که می‌تواند برای سجده خم شود، اما نمی‌تواند به مقدار ذکر واجب در سجده بماند، وظیفه‌اش چیست؟

شخصی می‌تواند سجدۀ عادی انجام دهد اما می‌ترسد با انجام آن، بیمار شود یا بیماری‌اش شدت یابد؛ آیا جایز است مانند معذورین، سجده را با اشاره یا بستن چشم انجام دهد؟

افرادی که توانایی جسمی لازم را برای خم شدن به اندازۀ سجده ندارند، سجدۀ نماز را چگونه بجا آورند؟ آیا گذاشتن مهر با دست بر روی پیشانی کفایت می‌کند؟

اگر کسی ناخواسته روی فرش سجده کرد باید سرش را روی زمین کشیده و به مهر برساند. حال اگر شخصی به این مسأله جاهل بود و یا سهواً سرش را بلند کرد تکلیفش چیست؟

اگر در وسط نماز چیزی که سجده بر آن صحیح باشد مفقود گردد، وظیفه چیست؟

اگر هنگام سجده سر را بر روی مهر بگذاریم و به‌خاطر این‌که پیشانی به درستی بر روی مهر قرار نگرفته، از سجده برخیزیم و مجدداً بر روی مهر سر بگذاریم، آیا دو سجده محسوب می‌شود؟