اگر عضو صحیح است ولى نجس شده و تطهیر آن ممکن نیست یا مشقت دارد، وظیفه چیست؟

کسانى که دور از شهر کار مى کنند و عادتاً دسترسى به آب ندارند و بدن و مخرج بول آنها نجس است و اگر بخواهند به شهر یا به جایى که آب هست بروند، نماز قضا مى شود، چه وظیفه اى دارند؟

شخصى از غسل جنابت معذور است و تیمم کرده و شاید عذرش چند روز باقى باشد، آیا براى نمازهاى بعد، وضو کافى است یا باید در هر وقتِ نماز، تیمم بدل از غسل را تکرار کند؟

آیا با تیمم بدل از غسل مى شود نماز خواند یا وضو هم لازم است؟

کسى که وظیفه اش تیمم است، آیا مى تواند قبل از وقت نماز، تیمم کند؟

کسى که وظیفه اش جمع بین وضو و تیمم است، آیا اول تیمم کند یا فرق نمى کند؟

آیا در تیمم حتما باید بوسیلۀ گِردی کف دست روی پیشانی کشیده شود یا بوسیلۀ انگشتان هم صحیح است؟ در صورت اول، حکم نمازهای خوانده شده با تیممی که با انگشتان کشیده شده است، چیست؟

با توجّه به اینکه برخى از فتاوى، منوط به عنوان «ضرورت» و «عسر و حرج» مى گردد، خواهشمند است مقصود از این دو عنوان را بیان فرمایید.

آیا با تیمم بدل از غسل جنابت مى توان وارد مسجد شد و یا در نماز جماعت شرکت کرد؟

آیا توصیه پزشک و پرستار، به بیمار مبنى بر ضرر داشتن روزه و یا حرکت اعضا و استعمال آب براى وضو و نماز، از نظر شرعى مجوّز محسوب مى شود یا نه؟