فردی که پیشانی او به علّت زخم، به‌طور کامل بسته یا باندپیچی شده است، تکلیفش برای سجده چیست؟

اگر شخصی بعد از سر برداشتن از سجدۀ اول، متوجه شود بین پیشانی و مهر حایلی وجود داشته، آیا باید سجدۀ اوّل را اعاده کند؟

اگر نمازگزار در سجده به وجود حایلی بین پیشانی و مهر التفات پیدا کند و برطرف کردن آن بدون بلند کردن سر از مهر ممکن نباشد، تکلیف چیست؟

اگر در موقع گذاشتن پیشانی روی مهر، قسمتی از موی سر یا چادر، مانع چسبیدن پیشانی روی مهر گردد، چه باید کرد؟

آیا سجده در حالی که موی سر بین مهر و پیشانی حایل باشد، صحیح است؟

بعضی از افراد به جای این‌که مهر را بالای بینی در وسط پیشانی بگذارند، بالای چشمشان و در یک طرف از پیشانی می‌گذارند، آیا این اشکال دارد؟

حداقل مقداری که لازم است پیشانی در هنگام سجده بر روی مهر قرار گیرد، چه میزان است؟

آیا لازم است در سجده سر زانوان روی زمین باشد یا این‌که نمازگزار می‌تواند بدون آن‌که ساق پایش را از روی زمین جدا کند، سر انگشتان را بر روی زمین بگذارد و در حالی که شکمش را بر ران‌هایش چسبانده به سجده برود؟

آیا در حال سجده می‌توان انگشت‌های دیگر پا را علاوه بر انگشت شست روی زمین گذاشت؟

در سجده اگر دستمان را روی زمینی که مسطح نیست یا روی آن سنگ و یا تسبیحی قرار دارد بگذاریم، اشکال دارد؟ برروی موزاییک‌هایی که نقش‌های برجسته -به عرض و ارتفاع دو سانتیمتر- دارد، چطور؟