آیا اقتدا به امام جماعت وسواسی که کلمه‌ای را چندبار تکرار می‌کند صحیح است؟

آیا اقتدا به امام جماعتی که برخی شرایط او برای ما احراز نشده جایز است یا اساساً مشروع نیست؟ آیا اقتدا در چنین حالی با توجّه به ترک حمد و سوره، مصداق شکستن نماز محسوب نمی‌شود؟

کسی که خود را عادل نمی‌داند، آیا می‌تواند امامت جماعت را بپذیرد و خودش هم نیّت جماعت کند؟ در فرض جواز، آیا لازم است به مأمومین اطلاع دهد؟

اگر انسان در مورد عدالت امام جماعت شک کند آیا باید نماز را اعاده کند یا خیر؟

اگر امام جماعتی غیبت کرد و به شخصی یا اشخاصی هم ثابت شد، آیا آن امام جماعت با توجّه به این‌که شاید توبه کرده باشد، از عدالت می‌افتد و نمی‌توانیم به او اقتدا کنیم؟

کسی عملی انجام می‌دهد که طبق نظر مرجع ما حرام است؛ اگر احتمال بدهیم که این عمل طبق نظر مرجع او (که اطلاعی از مرجعش نداریم) حلال باشد آیا می‌توان در نماز جماعت به او اقتدا کرد؟

اگر امام جماعت بعد از ساقط شدن از عدالت، قبل از نماز یا در اثنای آن استغفار کند عدالت او بر می‌گردد؟

اگر شخصی مستحق حد شرعی باشد و قبل یا بعد از اجرای حد، توبه کرده باشد، آیا می‌تواند امام جماعت شود؟

آیا به کسی که به پاکی ولادت وی شک داریم و احتمال می‌دهیم ولدالزنا باشد، می‌توانیم اقتدا کنیم؟

آیا می‌توانیم برای حفظ وحدت و تعظیم شعائر اسلامی، پشت سر کسی که او را عادل نمی‌دانیم، نماز بخوانیم؟ آیا نمازهای گذشته را باید اعاده کرد؟