شخصی به تصور این که سعی نیز نیاز به وضو دارد، بعد از یک دور و نیم، سعی خود را قطع می کند و وضو می گیرد و هفت دور دیگر سعی می نماید، تکلیف او چیست؟
شخصی به تصور این که رفتن بالای کوه صفا یا مروه لازم است، چون این مقدار مسافت را تحت فشار جمعیت رفته، لذا برای اعاده آن مقدار وارد سعی شده و بعد به نیّت سعی برگشته است و در واقع مقداری مسافت را دوباره طی...
شخصی سعی بین صفا و مروه را پنج دور رفت و برگشت که مجموعاً ده دور می شود، انجام داده است، آن گاه که متوجّه مسأله شد، سعی را از همان جا قطع نمود و تقصیر کرد؛ تکلیف چیست؟
شخصی به جهت کنترل همراهان خود در حین سعی، گاهی به عقب برمی گشته و بدون توجّه، مجدداً همان مسافت را طی می کرده، آیا سعی او صحیح است؟
سعی از طبقه دوم فعلی که بالاتر از کوه صفا و مروه می باشد، جایز است یا نه؟
شخصی در حال سعی، گاهی عقب عقب به طرف مَروه و یا صفا رفته است؛ تکلیف او چیست؟
شخصی به اعتقاد این که هر دور سعی رفت و برگشت از صفا به مروه است، سعی را شروع می کند و در دور سوم متوجّه مسأله می شود و سعی خود را به هفت دور خاتمه می دهد؛ سعی او چه حکمی دارد؟
شخصی دور سوم سعی را به هم زد و با فاصله اندکی، هفت دور دیگر به جا آورد و تقصیر نمود؛ آیا این سعی صحیح است؟
کسی که نمی تواند بدون سوار شدن در چرخ های معمولی در مسیر، سعی کند، لکن تمکّن مالی ندارد، چون ارز خود را صَرف سوغات کرده است، وظیفه اش چیست؟
زیادی در سعی، جهلاً، آیا حکم زیادی سهوی را دارد یا عمدی؟