آیا در روابط کارى در حزب نگاه کردن به کسى که نگاه به او جایز نیست، از طریق سیستم هاى ارتباطى مثل تله کنفرانس، چت تصویرى، یا سیستم مداربسته تلویزیونى که عکس او را منعکس مى کند جایز است؟

آیا احتمال افتادن به گناه در صورت نگاه به نامحرم مى تواند دلیلى بر ترک تکالیف و وظایف محوّله باشد؟

آیا استفاده از معلّمین و اساتیدى که ظاهر اسلامى را رعایت نمى کنند جهت تدریس در امر آموزشى جایز مى باشد؟

آیا نگاه به مواضعى از بدن زنان مسلمان که به طور معمول آن را نمى پوشانند در جامعه اى که حکومت اسلامى در آن برقرار نیست در مواردى مانند شرکت در جلسات و سمینارهاى خارج از کشور، اشکال دارد؟

نگاه به مواضعى از بدن زنان غیر مسلمان، که به طور معمول آن را نمى پوشانند، در جلسات مذاکره با احزاب غیر مسلمان، یا جلساتى که در خارج از کشور برگزار مى گردد چه حکمى دارد؟

با توجّه به تفاوت فقه شیعى و سنّى در مواردى، از جمله پوشش زنان، رعایت احکام هر یک از آنها در نگاه و صحبت و ارتباط حزبى چگونه باید باشد؟

با توجّه به شیوه تعامل در میزگردها، جلسات و سخنرانى ها که حضّار زن و مرد در مقابل هم مى نشینند، یا سخنران مقابل شنوندگان قرار مى گیرد، یا چهره حاضرین بر روى صفحات نمایش، نشان داده مى شود، و مانند آن، حدود...

آیا تخلّف از قوانین و مقررّات جارى جمهورى اسلامى، مثل قوانین ومقرّرات راهنمایى و رانندگى و مانند آن اشکال شرعى دارد؟

در نظام اسلامى، امورى چون رأى دادن، شرکت در راهپیمایى ها و امثال آن از نظر فقهى چه حکمى دارد؟ آیا حکم تشخیص موضوع فردى در تکالیف شرعى درباره احزاب که شخصیّت حقوقى و موقعیّت جمعى دارند مانند اشخاص حقیقى...

آیا احکامى که از سوى ولىّ امر مسلمانان در جمهورى اسلامى ایران صادر مى شود، براى مسلمانان سایر کشورها نیز لازم الاجرا است؟