لطفاً نظرتان را در مورد صلۀ رحم بفرمایید؟

گاهى شخص مؤمن و مذهبى صلۀ رحم انجام مى‌دهد، ولى افراد او را اهانت کرده و آزار مى‌دهند چون دین‌دار و پیرو ولایت اهل بیت علیهم السلام است، آیا با این حال لازم است ادامه دهد، گرچه پدر و مادر باشند؟

آیا خویشاوندان زن از ارحام شوهر محسوب مى شوند، که صله با آنان واجب باشد یا خیر؟ و همین طور خویشاوندان شوهر از ارحام زن محسوب مى شوند یا خیر؟

صله رحم به چه مقدار و چگونه محقق مى شود؟ آیا در این مسأله رفتن به خانه اقوام لازم است با این که گاهى مستلزم عسر و حرج یا کار حرامى مى باشد؟

آیا صله رحم، با خویشاوندانی که دیدن آنها موجب آزار و اذیت روحی می شود و باعث فراهم شدن بستر تهمت، غیبت و هتک حرمت می شود، واجب است؟

آیا صله رحم فامیل سببى (مثل مادر شوهر) را نیز شامل مى شود یا فقط مختص فامیل نسبى (مثل مادر، برادر، عمه و ...) مى باشد؟

یکى از ارحام با ما رفت و آمد نمى کند و هیچ نوع ارتباطى ندارد ولى قهر نمى باشد آیا کار او قطع رحم است؟

آیا با کسى که قطع رحم نموده مى توان قطع رابطه نمود؟

اگر فردی ببیند برادرش به وظایف دینی [نماز، خمس، و ...[ عمل نمی کند و به تذکر هم گوش نمی دهد، آیا می تواند رفت و آمد نداشته باشد و صله رحم را به احوال پرسی تلفنی و مانند آن محدود کند؟

در صله رحم نسبت قرب و بعد ارحام بر چه ملاکی استوار است؟ آیا تلفن کردن برای صله رحم کافی است؟