‏مسجد امام حسن مجتبی واقع در تهران؛ حقیر از بدو تأسیس 1374 تا کنون‏‎ ‎‏1400 هـ . ق امامت آن را بر عهده دارم تولیت آن از طرف واقف بر عهده شخص‏‎ ‎‏دیگری است مسجد مزبور از لحاظ ساختمان فاقد سالن سخنرانی،...

اگر واقف مکانى را براى مسجد وقف نماید اما شرط کند که قوم و یا گروه خاصى از آن استفاده کنند آیا وقف و شرط هر دو باطل است یا تنها شرط باطل است؟

اگر واقف مکانى را براى مسجد وقف نماید و علم داشته باشد که افرادى مانع از ورود بعضى دیگر مى شوند و مسجد در دسترس عموم نخواهد بود آیا این وقف صحیح است؟

وقف مسجد در شهرک هاى توریستى، تفریحى، اقامتى، و تالارهاى بزرگ پذیرایى که تنها مالکان و یا اجاره کنندگان مى توانند از آن استفاده کنند صحیح است؟