(سنگ سیاه) سنگی است صیقلی که شکل بیضی نامنظم دارد، سیاه رنگ مایل به سرخی، با نقطه‌های قرمز و خطهای زرد، که بر دیوار رکن شرقی خانه‌ی کعبه نصب شده است، و حاجیان هنگام طواف

به فتح حاء و سکون جیم و راء، از اصطلاحات فقه امامیه است و در لغت به منع بازداری و جلوگیری می‌باشد، و در اصطلاح فقهی به حالتی گویند که برای برخی اشخاص پیش آمده و بر طبق قوانین شرعی آنان

لغتاً یعنی برهان و دلیل که با آن حریف را قانع و یا دفع کنند و جمع این کلمه حُجَج و حِجاج است. مصدرهای حِجاج، احتجاج و محاجّه از همین ریشه است (لسان العرب). رجلٌ مِحجاج یعنی آدم / مرد دلیل آور و

به فتح اول مصدر و به کسر آن اسم است، در لغت به معنی قصد و هدف قرار دادن کاری معین است. و در اصطلاح فقه اسلامی به قصد و رفتن به سوی مکه و خانه‌ی خدا در روزهای معینی از سال به هدف

نامی عام برای رشته‌ای از کتابها درباره‌ی یکی از مسایل فقه شیعی امامی. واژه‌ی «حبوة» در لغت به معنی دادن چیزی به کسی بلاعوض است. حبوة در اصطلاح فقها عبارت از آن چیزی است که بزرگ‌ترین

حبا، یحبو، حبواً به فتح و کسر حاء و سکون باء و فتح واو - حباء به کسر حاء. این قول لحیانی است و بعضی حبوة را اسم مصدر دانسته‌اند. حباء: عطاء بدون منت و جزا. حبا حبواً: عطا کرد عطا کردنی

می‌توان تغییرات فقه مالکی را به دو جریان اکثریت سنت‌گرا و اقلیت متجدد تقسیم کرد. با این همه، مهم‌ترین ویژگی‌های فقه و آموزش‌های فقهی را که هر دو گروه فوق از آن برکنار نبودند، می‌توان به

مرینیان با هدف پر کردن خلأ دینی ناشی از زوال اندیشه‌های موحدون، به فقه مالکی تمسک جستند. از این‌رو، یکی از مهم‌ترین اهدافی که مرینیان کوشیدند تا به مثابه هویت ملی، دست کم در بین

روش درمانی‌ای که در ادامه ارائه می‌شود، براساس پنج مرحله تدوین یافته است، که از پذیرش آغاز می‌شود و تا نگهداشت ادامه می‌‎یابد.

یکی از مطالب بسیار مهم در بحث کبر، ریشه‌شناسی این رذیله‌ی اخلاقی است. در نگاهی کلی می‌توان ریشه‌های این رذیله را به دو بخش عوامل درونی و عوامل بیرونی تقسیم کرد.