ضعف‌هایی که در کارکرد زیستی خانواده از طریق ضعف اقتصاد خانوادگی پدید می‌آید، دیگر جایی برای سلامت و امید به زندگی آن‌چنانی باقی نمی‌گذارد.

روانشناسی عقیده دارد رفتارهای مثبت و خصوصا حمایت‌های اجتماعی، برای سلامت بدن مفید است و احتمال تحلیل‌های جسمی ناشی از بیماری یا افزایش سن را به تأخیر می‌اندازد.

آن‌که خوب پیر می‌شود، از پیر شدن نمی‌هراسد و رنج‌های پیری را با بردباری تاب می‌آورد، و آن‌که بد پیر می شود، از واقعیتی به نام پیری می‌ترسد.

سفر و سیاحت، گرچه ممکن است حرکتی برای تفریح باشد، کاربردهای دیگری هم دارد، که پختگی و فراموشی از مهم‌ترین آن است.

تعامل و معاشرت اجتماعی دو وجه اساسی دارد؛ یک رویه آن آموزش و جامعه پذیری است و رویه دیگر، انبساط خاطر روانی از طریق تقویت حس تعلق طبیعی به همنوع است.

مقتضیات انسانی نیز مانند شرایط غیرانسانی بر ما و امیال دلخواه ما، که به نوعی می‌توان آن را سلامت تعریف کرد، اثر می‌گذارد.

روبات‌های خانگی زنان خانه دار را تنبل می‌کنند، اما اگر در خدمت تولید، بهداشت و محافظت از پیران قرار گیرند، زمینه‌های وسیعی از حیات مثبت آدمی را مهیا می‌سازند.

ورزش علاوه بر تأثیرات هضم و جذب، میزان جذب غذا را بالا می برد، ولی به دلیل سرعت بیشتر سوخت ترکیبات غذایی، از انباشت و ذخیره مواد، خصوصا مواد لیپیدی جلوگیری می‌کند.

در پروسه طب جهان، نود درصد مرگ و میرها ناشی از سه عنصر بیماری قلبی - عروقی، سرطان و حوادث است.

در سیستم حرکتی، استخوان و استخوان بندی اهمیت بیشتری نسبت به مجموعه عضلانی دارد، به این دلیل که استخوان‌ها ستون و شاکله بدن را تشکیل میدهند و هیکل براساس آن‌ها قوام و قدرت می گیرد.