The current route :

درمان کاهش میل جنسی
علل کاهش میل جنسی را به طور عمده در دو گروه اختلالات روان پزشکی و اختلالات عضوی تقسیم بندی می کنند. از شایع ترین اختلالات روان پزشکی انواع افسردگی و اضطراب هاست. و از

داروهای ترک اعتیاد به مواد مخدر و الکل
پنج داروی مهم برای ترک اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود که عبارتند از: کلونیدین، متادون، بوپرنورفین، نالترکسون و دیسولفیرام.

داروهای مخصوص شب ادراری
شب اداری عبارت است از دفع غیرارادی ادرار در هنگام خواب در سنین بعد از 5 سالگی، این اختلال بین 2 تا 5 درصد در میان کودکان دبستانی شیوع دارد و نسبت آن در بین پسرها دو تا سه برابر بیش تر از دخترهاست. یکی...

داروهای درمانِ نقص توجه-بیش فعالی
اختلال نقص توجه - بیش فعالی ( ADHD) تا دوره ی قبل از بلوغ 3 تا 7 درصد شیوع دارد و نسبت ابتلای پسرها 2 تا 4 برابر بیش تر از دخترهاست. از علایم اساسی آن می توان به حواس پرتی کودک، آرام و قرار نداشتن،

درمان بی خوابی با دارو
بی خوابی عبارت است از کاهش کمیت یا کیفیت خواب در طول شبانه روز که باعث می شود فرد احساس سلامت روانی و جسمی خود را به تدریج از دست بدهد؛ به عبارت دیگر بی خوابی یعنی عدم رضایت فرد از کمیت و کیفیت خواب

داروهای درمان اضطراب
اضطراب، نوعی احساس ترس، خطر و حالت بیمناکی است. کسی که دچار اضطراب شده، معمولاً دلیل منطقی برای این خوف و بی قراری ندارد و اگر هم دلیلی داشته باشد تناسبی با حال او ندارد.

انواع داروها برای درمان اختلال افسردگی
انسان در بسیاری از موقعیت های ناگوار زندگی احساس غم و اندوه و افسردگی می کند، ولی این لزوماً به معنای دچار شدن به بیماری افسردگی نیست.

پسیکوز و درمان آن با دارو
پسیکوز که به فارسی روان پریشی ترجمه شده است، در عرف و قانون به عنوان « جنون» نیز تعبیر می شود، اما برای حفظ صورت و معنی بهتر است در متون علمی از واژه های « پسیکوز» یا « روان پریشی» استفاده شود.

نکاتی مهم درباره داروهای روان پزشکی
بعضی از داروها که از فرمول خطی ( Linear ) تبعیت می کند، مثل بعضی از داروهای شل کننده ی عضلات یا بی حس کننده ها، با افزایش مصرف دارو اثر آن هم بیش تر می شود، ولی داروهای روان پزشکی چنین نیست و اثر آن ها

تأثیر داروهای روان پزشکی بر تعداد بیماران روانی
بنا به گفته ی پروفسور هالیستر، پس از عرضه ی داروهای روان پزشکی از سال های میانی قرن بیستم به میزان هشتاد درصد از تعداد بیماران مقیم بیمارستان ها کاسته شد و از سال های 1990 میلادی به بعد با عرضه ی داروهای