ریموند ویلیامز(1) در کتاب تلویزیون: تکنولوژی و شکل فرهنگی(2)، رهیافت جبرگرایانه که مدعیِ قدرت مستقل تکنولوژی ها برای خلق جوامع جدید با شرایط انسانی جدید است، نقد می کند و در واکنش به ادعای جبرگرایان می...

ریچارد هوگارت(1)، نظریه پرداز فرهنگ معاصر انگلیسی، نقطه ی تمرکز اندیشه اش را بر تحلیل زندگی، اخلاق و فرهنگ طبقه کارگر در مقابل خطرِ گسترشِ فرهنگِ توده وار یا آن چیزی که وی «بربریت باشکوه» می نامید، گذاشت.

مدرنیسم، سنتی ادبی و زیبایی شناختی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بود که بیانگر نوعی بدبینی نسبت به مدرنیته و فناوری است. به عنوان مثال، نمایشنامه های برشت(1)، نمایشنامه هایی مدرنیستی در حمله به...

دیوید رایزمن(1) در کتاب توده ی تنها(2) با اشاره به پیامدهای سوء فناوری های رسانه ای و مظاهرِ پیشرفت مدرنیته، سویه ی تاریک آن را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. وی با اتخاذ دیدگاهی فرهنگی و توجه به نوع شخصیت...

فردیناند تونیس(1) ریشه ی جامعه ی جدید را در انواع تازه ی ارتباط می داند. به عبارتی، وی معیار تفکیک و تمایز میان جهان قدیم و جهان جدید را نه در سازمان یا ساخت نهادین و عوامل بیرونی، بلکه در روابط میان افراد...

یورگن هابرماس(1) در کتاب دگرگونی ساختاری حوزه عمومی(2) به تبیین پیدایش تاریخی اجتماعیِ افکار عمومیِ طبقه ی متوسط و بورژوا و استقلال نسبی آن از سلطنت مطلقه در اروپای قرون هجدهم و نوزدهم می پردازد.

جان تامپسون(1)، تحت تأثیر اندیشه های گیدنز درباره ی مدرنیته و پیامدهای آن و از جمله مفهوم فاصله ی زمان- مکان به عنوان یکی از مشخصه های جهان مدرن، معتقد است که هر فرایند مبادله ی نمادین، مستلزم فاصله ی...

والتر بنیامین(1) در مقاله ی اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی(2) این ایده را مطرح می کند که با بازتولید و تکثیر مکانیکی آثار هنری و مصرف انبوه آن ها، این آثار ویژگی خاص، یکه و منحصر به فرد خود را از دست...

هارولداینیس با طرح مفهوم «سوگیریِ ارتباطات»(1) برای فناوری های ارتباطی و رسانه ای، سوگیری نسبت به «زمان»(2) و «مکان»(3) قائل است. او رسانه های دارای سوگیری نسبت به

هارولداینیس با طرح مفهوم «سوگیریِ ارتباطات»(1) برای فناوری های ارتباطی و رسانه ای، سوگیری نسبت به «زمان»(2) و «مکان»(3) قائل است. او رسانه های دارای سوگیری نسبت به