یکی از احکام مشهوری که درباره سینما و تلویزیون عنوان می‌شود این است که «اینها ظرف‌هایی هستند که هر مظروفی را می‌پذیرند؛ اینها «ابزار» هستند و این ما هستیم که باید از این ابزار درست استفاده کنیم.»... و...

مقابله‌ای که بین واقعیت سینمایی و تماشاگر اتفاق می‌افتد، از طریق «کادر دوربین» یا «پرده‌ی سینما» صورت می‌گیرد. از یک جانب، واقعیت سینمایی «بازتابِ آرمانی و مطلق درون فیلم‌ساز» است - که گفته شد - و از جانب...

سمبلیسم تنها راهی است که سینما برای گریز از جمود و انجماد تصویر در پیش دارد. البته نگارنده نمی‌داند که آیا لفظ سمبلیسم می‌تواند از عهده‌ی ابلاغ همه‌ی آن معنایی که مورد نظر است برآید یا خیر. با توجه به...

سینما، به عنوان هنر، وسیله‌ای است که در خدمت بیان هنری، اگرچه آن چه که در تاریخ بیش‌تر منشأیت اثر دارد «سینمای تجارتی» است. «سینمای هنری» - به تعبیر مصطلح - می‌تواند با پرهیز از جلوه‌فروشی‌های روشن فکرمآبانه...

سینما یکی از محصولات تکنولوژیک تمدن غرب است و از این نظر هرگز نمی‌توان حقیقتِ آن را مجرد از مجموعه‌ی کلی تمدن غرب شناخت. «غرب» دارای وحدت و کلیت است و غفلت از این معنا بدون تردید غفلت از حقیقت تاریخ و

در فیلم هیچ تصویری نمی‌تواند «سهواً یا به طور تصادفی» در میان مجموعه‌ی تصاویر فیلم قرار بگیرد؛ این یک اصل کاملاً بدیهی است که انسان را به یک خصوصیت جامع درباره‌ی «واقعیت سینمایی» راهبر می‌شود. مراد از...

در جواب اینکه «آب چیست؟» قریب به اتفاق مخاطبان به شما پاسخ خواهند داد که «آب ترکیبی از اکسیژن و هیدروژن است.» کسی حتی احتمال هم نخواهد داد که شما از «ماهیت آب» پرسش کرده باشید. در کتاب «آداب‌الصلاة» امام...

برای ورود به بحث نظری راجع به سینما و علوم انسانی (چه سینمای ایران و چه جهان)، لازم است که بحث را از یک مسئله‌ی کلی آغاز کنیم و بعد به مصادیق و جزئیات برسیم.

سینما یک رسانه است؛ رسانه‌ای که دانش خاصی را تولید می‌کند و در عین حال، بازتولید و پویایی فرهنگ را نیز برعهده دارد. به سینما می‌توان به عنوان یک رسانه، صنعت یا هنر نگریست. نکته‌ی حائز اهمیت این است که...

سینما هم مثل هر پدیده‌ی دیگری که در دوران مابعد رنسانس در غرب ظهور پیدا می‌کند، یک ریشه و بنیان فکری فلسفی دارد. اگر این بنیان و ریشه نبود، سینما در سال 1895، هم زمان در سه کشور دنیا پیدا نمی‌شد. اصولاً...