گاه قرآن حکیم حقیقتی را در آیه یا آیاتی می آورد و در پایان، با بیانی گویا و لطیف، برهان و علل یا ریشه های پیدایی آن را بازگو می فرماید. این گونه سخن گفتن ویژه ذات اقدس ربوبی است که گاه به صراحت، گاه به...

از دیرزمان میان قرآن پژوهان، موضوع « زبان قرآن » بحث برانگیز بوده و هست، به ویژه امروز که مباحث هرمنوتیک ( معنا در دست شنونده و خواننده ) در برابر سِمانتیک ( معنا در دست گوینده و نویسنده ) سخن روز شده...

« قرآن » ارمغانی الهی و ره آوردی است از پیام آوری بی مانند که شاگرد ویژه و مستقیم خدای علاّم بوده و آموزه هایی بی همتا را همراه خویش آورده است که اگر همه نوابغ و فرزانگان جهان گرد هم آیند، توان ارائه چنین...

آموزه های فنّ بیان، هنرنمایی در جان بخشی به کالبد مرده واژگان و بهینه سازی مقصودرسانی به شنونده و خواننده و دلنشین تر و آسان تر و خیال انگیز ساختن آن است. آری یک حقیقت را با چند زبان می توان گفت که نسبت...

کنار هم نشاندن واژگان متقابل و متناقض نما ( خودستیز ) در یک جمله را « طباق » می گویند که گاه از آن به « تضادّ » نیز یاد می شود؛ مانند:

زیبایی ها و دلربایی های روساخت قرآن، سجع ها و جناس ها، ترکیب ها و تشبیه ها، کنایه ها و استعاره های آن، چنان شکوه آمیز و شگفتی آفرین و شیفتگی اندود است که دیده هر بیننده ای را سوی خود می کشاند و او را خیره...

یاوه هایی چون زمینی و بشری بودنِ واژگان قرآن که اخیراً از زبان برخی خودباختگان غرب زده به گوش می رسد، سخن تازه ای نیست، قرن ها پیش قرآن پژوهان، ناراستی آن را پایسته ساخته اند. جناب سیوطی پس از گزارش گفته...

برای شروع ساختن ویژگی های پیش گفته و کرانه های اعجازین آیات الهی، خدمت گزار راستین قرآن مجید باید مراحل زیر را بپیماید:

بی تردید پس از آگاهی به مدلول مطابقی و تضمّنی، پرده دیگری نیز هست که باید مفسّر آن را کنار بزند و به لوازم سخن گوینده پی ببرد.

آنان که چیدمان آیه ای، نیز چینش سوره ای کنونی قرآن مجید را دستوری و برخاسته از فرمان نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) و توقیفی می دانند نه اجتهاد اصحاب، این زیرساخت استوار را مبنای « قاعده سیاق: حجیّت...