از جمله مباني مهم در تفسير، جامعيّت قرآن از نظر مخاطبان و آموزه هاي آن در زندگي بشر است. مقصود از جامعيّت قرآن « شمول و فراگير بودن آيات و آموزه هاي آن به همه ي شئون زندگي بشر در تمامي دوران ها و اعصار...

از مهمترين مباني مفسران، باور بر انسجام و پيوستگي آيات قرآن مي باشد؛ زيرا قرآن گر چه در طول 23 سال بر پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نازل شده و نزول آيات آن در مراحل و شرايط متفاوت بوده، ولي تمامي...

بخشي از روايات منبع، مربوط به سبب نزول آيات و زمينه هايي است که موجب نزول آيه يا سوره اي شده است، اعمّ از آن که سؤالي از پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) شده يا حادثه اي رخ داده و پس از آن پرسش يا حادثه،...

منبع در لغت به معناي سرچشمه و منشأ آب به کار رفته و مقصود از آن در تفسير، مستندات يا معلوماتي است که به کمک آنها علم به فهم معاني ظاهري و باطني آيات قرآن حاصل مي گردد و بدون آنها نمي توان به مراد و مقاصد...

اصطلاح « زبان قرآن » در قرن اخیر، در تداوم مباحث زبان دین مطرح شده است. مبحث زبان دین و زبان قرآن از جمله مباحث « فلسفه ی دین » است و متکلّمان، فیلسوفان، دین پژوهان و مفسّران در خصوص آن مطالبی بیان کرده

در شمار مهم ترين مباني تفسير قرآن، اعتقاد به ساختار چند معنايي براي تمامي آيات قرآن است. بر اين اساس، براي هر آيه، پس از گذر از معناي ظاهري، مي بايد به معناي دروني و لايه هاي بعدي معاني آيات توجه کرد که...

برخي، معاني قرآن را براي همه آشکار مي دانند و نقشي براي مفسران از جمله معصومين (عليهم السلام ) در تفسير، قائل نيستند؛ ولي عموم مفسران، قرآن را نيازمند به تفسير مي دانند و فهم آن را از عترت جدا نمي دانند...

از جمله مباحث مهم در تفسير، بررسي دلالت ظواهر قرآن است؛ زيرا پس از پذيرش قدسي بودن قرآن و اين که قرآن نصّ و قرائت واحد دارد، تفسير براي همگان امري ممکن و جايز و داراي مراتب است و فهم ظاهر قرآن نيز جزء...

تفسير همان فهم و دريافت مرادهاي ظاهري و باطني الهي است؛ بدين جهت، چندين پرسش در اينجا قابل طرح است:

در شمار مهم ترين مباني تفسيري، تفسير بر اساس نصّ الهي قرآن و قرائت صحيح آن است؛ زيرا هر مفسّري مي بايد بر اساس قرائتي که قرآن بر آن نازل شده آن را تفسير کند. در اين جهت، اين پرسش مطرح است که آيا الفاظ...