The current route :

روان درماني در قرآن (4)
صبر از ديدگاه قرآن به عنوان والاترين و بالاترين درجه دين داري است به عنوان عامل آرامش هم مطرح مي شود. مطمئن ترين كشتي نجات و كليد هر خير و خوبي و دروازه خوشبختي و كامراني دنيا و آخرت صبر است.آيات زيادي...

روان درماني در قرآن (3)
تقوي از ماده (وقايه) به معني نگهداري است و به اين معني كه انسان خود را از زشتيها و بديها و آلودگيها و گناهان نگه مي دارد. تقوي يك نيروي كنترل دروني است كه انسان را در برابر طغيان

روان درماني در قرآن (2)
روزه از نظر رواني براي انسان فوايد زيادي دارد، علاوه بر اينكه موجب پرورش و تهذيب نفس و درمان بسياري از بيماري هاي رواني و جسمي است، نوعي تمرين و مقاومت نفس در برابر شهوات و تسلط بر آنهاست. در حديث شريف...

روان درماني در قرآن (1)
قرآن كريم براي هدايت مردم به يگانه پرستي و آموزش تفكر و زندگي به انسان و ارشاد او به رفتارهاي بهنجاري كه صلاح فرد و خير جامعه را در بر دارد نازل شده است. بدين منظور قرآن كريم انسانها را به راههاي درست...

نگاه قرآن به فقر و فقيران
فقيران و بينوايان قشري از اقشار مستضعف اجتماعي اند كه به هر دليلي ناتوان از دست يابي به وضعيت اقتصادي مناسب و مطلوب بوده و نيازمند ياري ديگر افراد جامعه هستد تا امرار معاش كنند. دركاربردهاي فقهي فقير به...

« قرآن» متناسب با تمام فرهنگها
به تحقیق روشن است که هم از جهت برون دینی و هم از دیدگاه درون دینی، قرآن کریم الفاظ خدای متعال است نه الفاظ بشری اما یکی از نکات مهمی که آقای سروش در سخنان و ادعاهای خود داشته است، انعکاس فرهنگ عرب در قرآن...

چه کردی که آمدی بهشت؟
در ادامه سری مقالات «معارفی از قرآن کریم» در این قسمت به آیاتی از جزء بیست و هفتم قرآن کریم می پردازیم. هدف از این نوشتار طرح چند آیه و بیان گوشه ای از معارف قرآن است به این امید که جان به نور معنا و معنویتش...

خوشيهاي واقعي و خيالي
در اين جلسه ميخواهيم راجع به اين موضوع بحث كنيم: خوشيهاي واقعي و خوشيهاي خيالي و لحظهاي. رستگار چه كسي است؟ خوشبخت چه كسي است؟ خوشبختي چيست؟ موضوع بحث ما اين است.

راهی برای سعادت دنیا و آخرت
خداوند در آیه 67 سوره «فرقان» می فرماید: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا»؛ آنها کسانی هستند که هر گاه انفاق کنند نه اسراف میکنند و نه سختگیری،...

امير دنياييم يا اسير آن؟
دنيا به خودي خود، از جهت انتساب به حضرت حق، سراسر حق است و باطل و پستي در آن راه ندارد، بنابراين مذموم نيست؛ اما از جهت انتساب به بشر، متناسب با نگرش و استفاده انسان، گاه ممدوح (دنياداري) و گاه مذموم (دنياگرايي)...