پس از بانک داران بین المللی، نظیر راکفلر(2)، مورگان(3)، واربرگ، شیف، باروخ و واندرلیپ، در جست و جوی گروه محارم و نخبگان توطئه گر که مهم ترین نقش را در سیاست و اقتصاد

در «قرآن کریم»، این واژه برای همین معنا(3)، بستن راه و بازگرداندن از مسیرحق(4)، شرک و کفر(5)، افتادن در معاصی و نفاق(6)، اشتباه گرفتن و تشخیص ندادن حق از باطل(7)،

پیرمرد دست های چروکیده اش را به هم حلقه کرد. لحاف را روی شانه هایش کشید. حیدر شرمنده از سرمایی که تا مغز استخوان پدر پیرش را می لرزاند، کنار او زیر کرسی نشست. از فکر کرسی

سلسله وقایع و فتنه هایی که جغرافیای جهان اسلام را درمی نوردد، دل را می آزارد. دیدار آن همه فاجعه خونین، ظلم های رفته بر زنان و مردان پیر و جوان و ناجوانمردی هایی که گاه

بعد از آنکه امام (ع) در فرازهای قبلی دعا هر بار امام زمان (عج) را با عبارتی توصیف فرمود، در این فراز آهنگ عبارات را تغییر می دهد و زبان به آه و اندوه از هجران آن حضرت می گشاید،

در این فراز نیز امام (ع) همچنان به معرفی امام عصر (عج) ادامه می دهد وعرض می کند: «ای فرزند آیات و گواه های روشن!»: یا ابن الایات و البینات. اگر مراد از آیات، آیات قرآن کریم باشد مفهومش آن است که

منظور آن است که والدین در راه ارزش جلوه دادن محبت حضرت به طوری تلاش کنند که این محبت و دوستی، یکی از ارزش‌های مهم برای فرزند تلقی شود. در این‌باره لازم است پدر و مادر نکاتی را رعایت کنند:

محبت به امام زمان (عج) یکی از ارزش‌های مهم در فرهنگ اسلامی به شمار می‌آید. این ارزش، افزون بر واجب بودن در آموزه‌های دینی، کارکردهای مثبتی برای جامعه اسلامی به ارمغان می‌آورد.

دراین بخش امام (ع) به معرفی حضرت ولی عصر (عج) می پردازد: عرض می کند: «کجاست پسر پیغمبر برگزیده؟ کجاست پسر علی مرتضی؟ کجاست پسر خدیجه نجیب و بزرگوار؟ و

در فرازهای قبل با کلمه أین (کجاست)، از امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و فرزندان آن حضرت تا امام حسن عسکری (ع) سراغ گرفته شد، در این فراز امام (ع) چنین ادامه می دهد: