زندگی مانند دوچرخه سواری است، برای حفظ تعادلت باید همیشه در حرکت باشی.

همه به دنبال سلامتند و برای سلامت نیاز به حرکت و ورزش دارند. ورزش مخصوص افراد، شرایط و سنین خاص نیست، اما در بعضی سنین حرکت اهمیت بیشتری می یابد.

در برابر مشکلات روزمره، دویدن یا پیاده روی در مکانی مناسب، هیجانات را کاهش می‌دهد، نگرانی ها کم شده و اثر آن‌ها خنثی می‌گردد، که نتیجه آن احساس خوب و مثبت، و افزایش قدرت ذهنی است. ورزش در بدن هورمون‌هایی...

خاصیت اساسی حرفه و شغل نه در افراط و تفریط، بلکه در اعتدال است. کار متعادل، نیازهای مادی و معنوی فرد را برای تداوم سلامت تأمین می‌کند.

جوان ماندن و شادابی البته علل فراوانی دارد، اما تأثیر ورزش را به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی نمی توان انکار کرد.

فردی که به ورزش اعتقاد دارد و مجری این باور است، به وسیله ورزش، یا اقدام‌های پیشگیرانه‌ای جلوی تبعات سوء بدخوابی و کم خوابی را می‌گیرد.

آدمی را گزیر و گریزی از حزن نیست، اما آنکه بتواند فی الفور خود را از چنبره اندوه رها سازد، عاقل‌تر و سالم‌تر است.

نیایش، هنجار طبیعی و کارکرد عملی ایمان است و آثاری چون آرامش وجدان دارد.

آفتاب از مواهب اصلی محیط زیست است. از فعالیت نترسیم، اگر چنین چیزی امکان پذیر نیست، پیاده روی در روزی آفتابی، و لمس طبیعت، ذهن را بر می‌انگیزاند و جسم را جوان و با نشاط می سازد.

انقلاب سلامت باید سرعتی بیش از سرعت فن آوری داشته باشد، در غیر این صورت فن آوری همچنان ویرانگری میکند و سلامت شهری را در بعد جسمی و روحی به مخاطره می‌اندازد.